Της Ελένης Κριτσιδήμα
Ας το πιάσουμε από την αρχή!
Η ανομοιομορφία των απόψεων, η διαφορετικότητα της γνώμης και η ελευθερία της έκφρασης είναι δεδομένα χαρακτηριστικά της Δημοκρατίας και των κοινωνικών συνόλων της.
Τα δε κοινωνικά σύνολα (ή καλύτερα υποσύνολα) δημιουργούνται κάτω από ένα κοινό γνώρισμα, είτε αυτό είναι η θρησκεία, είτε μια αθλητική ομάδα… ακόμα κι ένα πολιτικό κόμμα. Τα μέλη τους δεν επηρεάζονται, ούτε παρεκκλίνουν του σκοπού τους αν διαφωνούν αναμεταξύ τους σε άλλα ζητήματα, άσχετα από το κοινό χαρακτηριστικό τους και τον κοινό σκοπό τους.
Παραδείγματος χάριν, ποτέ δεν είδαμε εκκλησίες να διασπώνται σε πράσινες και κόκκινες. Ούτε προέδρους αθλητικών σωματείων να κατηγοριοποιούν τους φιλάθλους σε δεξιούς και αριστερούς.
Φαντάζομαι μέχρι εδώ συμφωνείτε οι περισσότεροι. Τουλάχιστον, οι δημοκράτες και οι πραγματικοί φιλελεύθεροι.
Όμως είδαμε να συμβαίνει το εξής:
Ένα μέλος της Νέας Δημοκρατίας (Προσοχή! Όχι στέλεχος. Απλό μέλος) διεγράφη για κάτι που έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram και σχετιζόταν με τα οπαδοποδοσφαιριστικά.
Το επαναδιατυπώνω! Ένα μέλος της Νέας Δημοκρατίας διεγράφη για ένα προσωπικό σχόλιο, άσχετο από τις πολιτικές εξελίξεις αλλά και από τις ίδιες τις θέσεις του κόμματος.
Τι έγραφε η επικριτική ανάρτηση; Έναν γνωστότατο, καφενειακό προσδιορισμό οπαδών συγκεκριμένης ομάδας. Τι να γίνει; Έτσι είναι αυτά κι έτσι θα συνεχίσουν να είναι. Οι ολυμπιακοί – γαύροι, οι παναθηναϊκοι – λαγοί, οι αεκτζήδες – χανούμια και οι παοκτζήδες – βούλγαροι. Τι μας νοιάζει εμάς και τι νοιάζει τη Νέα Δημοκρατία πως θα αποκαλούνται μεταξύ τους αυτοί;
Ποιος την έγραψε; Ένα τηλεοπτικά αναγνωρίσιμο πρόσωπο, που ονομάζεται Έλλη Παπαγγελή. Θα μπορούσε να την έχει γράψει όμως ένας Γιώργος Παπαδόπουλος. Θα ενδιέφερε άραγε τότε τη Νέα Δημοκρατία; Θα έμπαινε στον κόπο να διαγράψει τον κάθε Γιώργο Παπαδόπουλο και μάλιστα με ανακοίνωση; Προφανώς, η απάντηση είναι «όχι».
Δεν διανοούμαι ότι η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας φοβήθηκε μην ταυτιστεί με την ανάρτηση της Παπαγγελή. Δεν τολμώ όμως και να σκεφτώ πως επιδιώκει την απόλυτη ταύτιση των μελών της στο κάθε τι.
Κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο και η ποινικοποίηση της προσωπικής άποψης δεν χωράει στα Δημοκρατία, ούτε στα κοινωνικά σύνολά της.
Προτιμώ να σκέφτομαι πως ήταν μια λάθος επικοινωνιακή κίνηση, που αυτή τη στιγμή ήδη μελετώνται τ’ αποτελέσματά της.
Υ.γ. 1 Τα περί διχαστικών δηλώσεων και προσβολής των Βορειοελλαδιτών τ’ ακούω βερεσέ αστεία. Γνωρίζω Θεσσαλονικείς που υποστηρίζουν τον ολυμπιακό και αποκαλούν «βούλγαρους» όσους φίλους τους στηρίζουν τον ΠΑΟΚ.
Υ.γ.2 Το παράδειγμα με τις εκκλησίες και τις αθλητικές ομάδες δεν ήταν τυχαίο. Αν ένας ιερέας –λ.χ. στον Πειραιά- ζητούσε να αποχωρήσουν από την εκκλησία όσοι αποκαλούν βούλγαρους τους παοκτζήδες , τότε αυτή θα έμενε άδεια. Και αν ο πρόεδρος μιας ομάδας απαιτούσε τη διαγραφή όσων αποκαλούν γίδια τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, τότε το γήπεδο δεν θα γέμιζε ποτέ ξανά. Δεν το κάνουν ούτε οι μεν, ούτε οι δεν… όχι γιατί φοβούνται μη μείνουν μόνοι στους «ναούς» τους αλλά γιατί έτσι κρατούν μονιασμένα τα ποίμνια και τα πλήθη εντός των «ναών».
Πρώτος διδάξας: Ο Κλεισθένης (ο θεμελιωτής του δημοκρατικού πολιτεύματος). Φρόντισε όχι μόνο να διευρύνει το σώμα των Αθηναίων πολιτών αλλά και να το συσπειρώσει. Τον ενδιέφερε να διαλύσει ο,τι χώριζε του Αθηναίους και όχι απομονώσει όσους ήταν διαφορετικοί.
Ας τον μιμηθούμε!
Μπροστά μας έχουμε δρόμο δύσκολο και γεμάτο ψευτιές, σκευωρίες, κακοήθεις επιθέσεις. Χρειαζόμαστε όλοι για να φτάσει η Νέα Δημοκρατία στο τέρμα και να ξεκινήσει να εργάζεται για την ανάκαμψη της Ελλάδας (επιτέλους)!
