Πού είναι οι ευαισθησίες των ανθρωπιστών σήμερα στη μάζωξη του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα;
Γράφει ο Χρήστος Μυτιλινιός
3 ημέρες πριν από τη λήξη της καραντίνας και το ΠΑΜΕ έδειξε για άλλη μια φορά ότι λειτουργεί εν πλήρη ασυλία στη χώρα μας.
Τι ακριβώς εν τέλει ισχύει για τους κατοίκους στην Ελλάδα εν μέσω πανδημίας;
Έχουμε συγκεκριμένους κωδικούς μετακίνησης ακόμα όλοι μας. Οι εργαζόμενοι στο ΠΑΜΕ, γιατί εργαζόμενοι είναι πλέον, και κάποιοι εν αποστρατεία στη σύνταξη, δεν έχουν τους ίδιους περιορισμούς με εμάς; Δεν ισχύουν για εκείνους οι νόμοι και οι κανόνες του κράτους; Δεν υπάρχει για εκείνους η έννοια προστασία της δημόσιας υγείας και του κοινωνικού συνόλου;
Καταφέραμε με παράδοση 2000 ετών να την παρακάμψουμε, να την αφήσουμε στην άκρη, στο όνομα του κοινού καλού. Αντιμετώπισαν την εκκλησία σχεδόν ως εχθρό της δημόσιας υγείας, ως εχθρό των ανθρώπων της χώρας και μάλιστα, κατηγορήθηκαν ως σκοταδιστές οι ιερείς και οι ιεράρχες που ζήτησαν κάτι απλό. Να ηχήσουν οι καμπάνες στην Ανάσταση. Αντιμετωπίστηκαν ως ακραίοι οπισθοδρομικοί οι απλοί ορθόδοξοι πολίτες, που ζητούσαν μια απλή περιφορά του Επιταφίου, με τη δυνατότητα να την παρακολουθήσουν από τα μπαλκόνια τους, ούτε καν να συμμετέχουν σε αυτήν. Εισαγγελέας παρενέβη για το περιστατικό στου Κουκάκι. Μύδρους εξαπέλυσαν απέναντι στην εκκλησία οι διάφοροι τάχα ανθρωπιστές που ενδιαφέρονται τάχα για την υγεία των συμπολιτών τους, ενώ σήμερα, σε αυτό το αίσχος στο Σύνταγμα, προφανώς δεν πήραν καμία θέση, γιατί είναι δημοκράτες. Γιατί είναι αριστεροί. Γιατί ο μόνος τρόπος για να αποδείξουν τις αριστερές τους καταβολές, είναι η αδυσώπητη μάχη απέναντι στην εκκλησία. Αφού με το IPhone στο χέρι, επανάσταση δεν γίνεται.
Ειδικά σήμερα, η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ λοιπόν ήταν εντελώς ΠΑΡΑΝΟΜΗ και έπρεπε να υπάρξουν πρόστιμα και αν δεν υπήρχε συμμόρφωση έπρεπε να υπάρξουν και συλλήψεις.
Και όχι δεν θα κάνει πίσω κανένας από εμάς που το πιστεύει, στο όνομα της ενωτικής εικόνας της χώρας απέναντι στον κορωνοϊό. Κουράστηκα να είμαι «ανώτερος» και να δικαιολογώ τους πάντες επειδή έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου, διδασκόμενοι τον Λένιν και τον Στάλιν. Κουράστηκα να δικαιολογώ τους πάντες από εκείνους, κι εγώ να πρέπει να συμμορφώνομαι και να τους λέω και ευχαριστώ. Κουράστηκα να βλέπω συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων στην Ελλάδα να λειτουργούν με ασυλία σε κάθε τους κίνηση.
Ενωτικοί και ενωμένοι μπορούμε να είμαστε. Μόνο όμως, όταν ισχύουν τα ίδια για όλους μας.
Αλλιώς, αυτό δεν θα επιτευχθεί ποτέ!
