Οι νέοι φεύγουν αλλά η κυβέρνηση επιμένει στη διατήρηση του άρθρου 16

184

|Του Ανδρέα Ζαρταλούδη|

Την ώρα που η Ελλάδα «ματώνει» χάνοντας το πολύτιμο ενεργό δυναμικό της που μεταναστεύει στο εξωτερικό αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής και δημιουργία ενός μέλλοντος με ποιότητα ζωής, η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση στη βουλή φέρνει το μέλλον στην πόρτα μας αλλά η κυβέρνηση κωφεύει σφυρίζοντας αδιάφορα.

Ακριβώς τώρα που οφείλουμε να τρέξουμε με ταχύτητα μπροστά σε μια προσπάθεια να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος και να δημιουργήσουμε συνθήκες που θα κρατήσουν τα παιδιά μας στον τόπο τους, σήμερα που πρέπει να ανεβάσουμε ρυθμούς σε μεταρρυθμίσεις, καινοτομίες και ανάπτυξη προκειμένου να επαναφέρουμε τους νέους που έφυγαν, αυτή τη χρονική στιγμή η κυβέρνηση επιλέγει να επιδεικνύει αξιοσημείωτο συντηρητισμό οδηγώντας τη χώρα όχι απλώς σε συνέχιση του τέλματος αλλά σε εγκληματική οπισθοδρόμηση.

«Μια ερώτηση απλή…» Διαβάσαμε προχθές στην Ιταλική «Il sole 24 ore», σε άρθρο αφιερωμένο στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Ποια ήταν η ερώτηση; «Αν ζείτε στην Ελλάδα κι έχετε πτυχίο στη μηχανική ρομποτική, τι κάνετε; Φεύγετε! Καθώς δεν υπάρχει μέλλον εδώ» Η απάντηση, στυφή και απογοητευτική, αντιπροσωπευτική ωστόσο της σημερινής κατάστασης που ζούμε στη χώρα μετά από 10 χρόνια κρίση, η οποία όπως όλα δείχνουν συνεχίζεται, με εκατοντάδες χιλιάδες νέους-όπως σημειώνει και το Ιταλικό φύλλο, να αναγκάζονται να μεταναστεύουν προκειμένου να κυνηγήσουν ένα καλύτερο μέλλον. 500.000 Έλληνες, οι περισσότεροι κάτω των 40 χρόνων εγκατέλειψαν τη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (2017) και το φαινόμενο δε δείχνει σημάδια ανάσχεσης.

Πρωτογενής έρευνα της ICAP People Solutions (Ιούνιος 2018) για το ανθρώπινο κεφάλαιο που μεταναστεύει, φανερώνει ότι οι νέοι που φεύγουν στο εξωτερικό έχουν πολύ υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο (σιγά μην κάτσουν Ελλάδα) κι ότι οι περισσότεροι προσπάθησαν να μείνουν εδώ, εργάστηκαν εδώ για ένα διάστημα αλλά… Φαίνεται δεν πρόλαβαν την αύξηση του κατώτατου μισθού, την κατάργηση του υποκατώτατου και την προεκλογική περίοδο όπου θα μπορούσαν να διοριστούν με 8μηνο σε κάποιον δήμο και δυνατότητα να συμπεριληφθούν στη λίστα των συμβασιούχων που καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες.. 

Το γεγονός παραμένει. Οι νέοι, που είναι κυρίως επαγγελματίες της πληροφορικής, προέρχονται από τον κατασκευαστικό/ενεργειακό και τραπεζοασφαλιστικό κλάδο αλλά και τους τομείς εκπαίδευσης και υγείας, αφού εργαστούν για ένα διάστημα στην Ελλάδα, αναζητούν λύσεις στο εξωτερικό. Κύρια αιτία η έλλειψη απασχόλησης αλλά και οι μειωμένες αποδοχές. Μάλιστα όπως επισημαίνει η Ιταλική εφημερίδα σύμφωνα με εκτιμήσεις του καθηγητή Οικονομικών του πανεπιστημίου Michigan, Γρηγόρη Αργυρού, για το «Great Greek Brain Drain» τέσσερις στους δέκα Έλληνες μετανάστες στις ΗΠΑ εργάζονται σε θέσεις μάνατζερ, στις πωλήσεις ή σε διοικητικά πόστα κι έχουν πανεπιστημιακά πτυχία, ντοκτορά ή μερικά μάστερ.

Μια ολόκληρη ζωή που η ελληνική οικογένεια επενδύει στην εκπαίδευση των παιδιών της, «κόβει» από παντού για να μπορούν τα παιδιά να μάθουν ξένες γλώσσες, να κάνουν φροντιστήρια, να περάσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να κάνουν μεταπτυχιακά και στο τέλος, στόχος όλων είναι η «φυγή» Αν όλο αυτό το κύμα μετεγκατάστασης των νέων στο εξωτερικό  δεν αναστραφεί με πολιτικές στοχευμένες και ευφυείς, με παραδείγματα από άλλες χώρες όπως πχ από την Ιρλανδία η οποία προσέλκυσε το Τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης της Google, αφού, πέρα από τον χαμηλό εταιρικό φόρο, παρέχει 25% πίστωση φόρου για έρευνα και ανάπτυξη κι ευνοϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας ή από την Ταϊβάν, που υπέφερε για δεκαετίες από το brain drain, και το 1980 ίδρυσε ένα μεγάλο βιομηχανικό πάρκο (στο στυλ της Silicon Valley), ενθαρρύνοντας την τεχνολογική καινοτομία κι ενισχύοντας τους δεσμούς με τη Διασπορά ή από οπουδήποτε, μέλλον δεν υπάρχει. 

Η μάχη που γίνεται στη Βουλή για το προφανές, είναι αδιανόητη για κάθε Έλληνα που βλέπει τι γίνεται παραέξω. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΝΔ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιμένει σταθερά ότι πρέπει επιτέλους να σταματήσουν οι αγκυλώσεις όπως αυτή, του άρθρου 16, που κρατά  τη χώρα πίσω εδώ και 44 χρόνια. Και που αφήνει τα παιδιά μας να φεύγουν για σπουδές στο εξωτερικό όταν πολλά από αυτά θα μπορούσαν να μένουν κοντά στις οικογένειές τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αυτό που για τη ΝΔ αλλά και για κάθε λογικό άνθρωπο αποτελεί  «αυτονόητη αναγκαιότητα» για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των προθύμων υποστηρικτών της είναι σθεναρή, παράλογη αντίδραση εμμονικής προέλευσης. Και δεν υπάρχει χρόνος για εμμονές..