Η Ομάδα Θαλάσσιας Τηλεπισκόπησης από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου ενεργοποίησε ένα καινοτόμο πρωτοποριακό πείραμα, που έχει ως στόχο να ανιχνεύσει την πυκνότητα πλαστικών σε έναν όγκο νερού.
Η αναζήτηση και κυρίως η ιχνηλάτηση των εκατομμυρίων τόνων πλαστικών, που βρίσκονται πάνω και μέσα στην επιφάνεια της θάλασσας έχει χαρακτηριστεί ως μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα στις επόμενες δεκαετίες.
Η ομάδα ετοίμασε τρεις πλωτούς τεχνητούς στόχους, διαστάσεων 10 επί 10 μέτρα ο καθένας, που τοποθετήθηκαν στις 7 Ιουνίου, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 10-11 το βράδυ, σε παράκτια περιοχή σε πλαζ της Μυτιλήνης, ενώ τέσσερις δορυφόροι (σ.σ. Sentinel-1, Sentinel-2, TeraSAR-X και WorldView-3) συνέλεξαν δεδομένα πάνω από την περιοχή του πειράματος, αποτυπώνοντας τα πλαστικά με πολλούς διαφορικούς τρόπους.
Ταυτόχρονα, τέσσερα Συστήματα μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (drones) της Ομάδας Θαλάσσιας Τηλεπισκόπησης χρησιμοποιήθηκαν για να χαρτογραφήσουν με πολύ μεγάλη ακρίβεια τη θέση και την πυκνότητα των πλαστικών σε συγκεκριμένες φασματικές περιοχές. «Έχουν περάσει μερικές ημέρες και καταρχάς οι στόχοι μας φαίνονται πάρα πολύ καλά στις δορυφορικές εικόνες (…) Είμαστε ουσιαστικά στη θέση να μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να δούμε τα πλαστικά όταν έχουν μεγάλη συγκέντρωση στην επιφάνεια της θάλασσας», τόνισε ο Κωνσταντίνος Τοπουζέλης, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας του Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που ηγείται της Ομάδας Θαλάσσιας Τηλεπισκόπησης.
Όσο για την αναζήτηση μιας απάντησης στο κύριο ερώτημα, αν δηλαδή είναι εφικτό με τα -μέχρι σήμερα έστω- συλλεχθέντα δεδομένα να δημιουργηθούν τεχνολογίες που θα λύσουν το πρόβλημα των πλαστικών όχι μόνο για το Αιγαίο, αλλά για τους θαλάσσιους όγκους γενικά, ο κ. Τοπουζέλης εκτιμά πως «η επιστημονική διαδικασία η οποία ακολουθείται δείχνει ότι υπάρχουν ενδείξεις πως μπορεί να γίνει εφικτό». «Δημιουργήσαμε ένα πρωτοπόρο πείραμα, με το οποίο βάλαμε τρεις μεγάλους πλαστικούς στόχους, με διαστάσεις 10 Χ 10 μέτρα, στη θάλασσα.
Ο κάθε στόχος έχει διαφορετικού τύπου πλαστικά. Ο πρώτος είχε πλαστικά μπουκάλια νερού, σαν αυτά που χρησιμοποιούμε καθημερινά, του ενάμισι λίτρου, ο δεύτερος είχε πλαστικές σακούλες, οι οποίες είναι το είδος του απορρίμματος, που συναντάται συχνά στη θάλασσα και ο τρίτος ήταν δίχτυα ψαράδων. Αυτό, λοιπόν, που κάναμε ήταν να βάλουμε τους στόχους στο νερό και να δούμε πώς φαίνονται αυτοί από drones, drones όμως που έχουν ειδικές κάμερες οι οποίες “βλέπουν” σε μήκη κύματος τα οποία είναι πολύ ειδικά για τον εντοπισμό των πλαστικών. Ταυτόχρονα είχαμε στήσει το πείραμα στις 7 Ιουνίου, ημερομηνία δηλαδή κατά την οποία περνούσε ένας ευρωπαϊκός δορυφόρος και λάμβανε δεδομένα έτσι ώστε να δούμε πώς φαίνονται τα πλαστικά στη επιφάνεια της θάλασσας», εξηγεί ο ίδιος. Το project δημιουργήθηκε κυρίως από προ-πτυχιακούς φοιτητές, κατά βάση δευτεροετείς, οι οποίοι βοήθησαν στην κατασκευή των στόχων ενώ αγκαλιάστηκε από μια σειρά άλλων επιστημόνων και συναδέρφων καθώς και μεταπτυχιακών φοιτητών και υποψήφιων διδακτόρων.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
