Στην αρχαιότητα σε επιλεγμένες θέσεις στις κορυφές των βουνών υπήρχαν οι «φρυκτωρίες», που ήταν ένα σύστημα μεταβίβασης μηνυμάτων σε μεγάλη απόσταση με τη χρήση αναμμένων πυρσών.
Με αυτόν τον τρόπο, λέει η παράδοση, έφτασε η είδηση της πτώσης της Τροίας στις Μυκήνες. Στον απόηχο ίσως αυτής της πανάρχαιης τηλεπικοινωνιακής πρακτικής το βράδυ της Ανάστασης, οι κάτοικοι του Λεωνιδίου ανάβουν εκατοντάδες μεγάλα πολύχρωμα αερόστατα, που τα αφήνουν να πετάξουν στον ουρανό, τη στιγμή που οι ιερείς ψάλλουν το «Χριστός Ανέστη».
Κάθε σπίτι από τις πέντε ενορίες του Λεωνιδίου, πολύ καιρό πριν ετοιμάζει επιμελώς το δικό της «αφανό». Η κατασκευή τους απαιτεί μία ειδική τεχνική που χρησιμοποιεί καλάμι και χαρτί. Τα αερόστατα μπορεί να φτάσουν σε ύψος μέχρι και τα 2 μέτρα.
Προκειμένου να πυροδοτηθούν χρησιμοποιούν, ένα κομμάτι πανί εμποτισμένο με λάδι και πετρέλαιο. Υπολογίζεται ότι κάθε ενορία αφήνει γύρω στα 100 αερόστατα.
Εντυπωσιακό είναι και το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής , όπου όλες οι ενορίες του Λεωνιδίου συναντιούνται στην πλατεία του χωριού και συναγωνίζονται για τον ομορφότερο Επιτάφιο.
Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι εκείνο το βράδυ της Ανάστασης είναι μοναδικό.
Το Πάσχα στο Λεωνίδιο είναι τόσο εντυπωσιακό που ο Δημήτρης Ψαθάς έγραψε κάποτε: «Καρναβάλι στην Πάτρα και Πάσχα μόνο στο Λεωνίδιο».
