Ουκ ολίγες φορές, πολίτες έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με το χάος της πολυνομίας στη χώρα μας.
Πρόσφατο παράδειγμα, η επέμβαση αστυνομικών σε κινηματογράφους στους οποίους ανήλικοι παρακολουθούσαν την ταινία Τζόκερ, που είχε κριθεί ως ακατάλληλη για ανηλίκους. Την επομένη του συμβάντος υπήρξε σύγχυση για το με ποιο νόμο έγινε.
Ένα άλλο χαρακτηριστικότερο παράδειγμα είναι αυτό που επικαλέστηκε, παρεμβαίνοντας, στην επιτροπή αναθεώρησης του Συντάγματος ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Κυρανάκης.
Ο κύριος Κυρανάκης παρατήρησε και παρουσίασε στην επιτροπή πως ο Νόμος Κατρούγκαλου καταλήγει, μετά από επτά άλλα νομοθετήματα, σε νόμο του 1951.
Σύμφωνα με τον γαλάζιο βουλευτή, ένα από τα βασικότερα προβλήματα στη χώρα είναι η πολυνομία. Αμέτρητοι νόμοι για το ίδιο θέμα, διάσπαρτες διατάξεις σε άσχετα νομοσχέδια συνθέτουν μια έννομη τάξη σε πλήρη αταξία. Όταν ένας πολίτης ψάχνει να βρει τι ισχύει νομικά για το θέμα που τον απασχολεί βρίσκει εφαρμογή η λαϊκή ρήση “ψάχνει ψύλλους στα άχυρα”.
“Η γενεσιουργός αιτία αυτού του προβλήματος είναι η εξής: Το Σύνταγμα επιτρέπει περιοριστικά μόνο σχέδια νόμου και προτάσεις νόμου ως τρόπους νομοθέτησης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, στη διάρκεια μιας συζήτησης στη Βουλή, μια τροποποίηση ισχύοντος νόμου να μην μπορεί να εισαχθεί στον σχετικό ισχύοντα νόμο, αλλά στο οποιοδήποτε εκκρεμές νομοσχέδιο συζητείται και ψηφίζεται εκείνη την ώρα” αναφέρει χαρακτηριστικά ο κος Κυρανάκης.
Ο βουλευτής της ΝΔ δεν έμεινε, όμως, μόνο στην παρουσίαση του προβλήματος που προκύπτει από την πολυνομία, αλλά πρότεινε λύση με αφορμή την την ευκαιρία της Συνταγματικής Αναθεώρησης και συγκεκριμένα του αναθεωρητέου Άρθρου 73.
Με την πρότασή του δίνεται η δυνατότητα τροποποίησης ισχύοντος νόμου με προσθήκη/τροπολογία που θα συζητείται και θα δημοσιεύεται αυτοτελώς στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Οι τροποποιήσεις αυτές θα μπορούν να εισάγονται στην Βουλή σε ισχύοντες νόμους και όχι αποκλειστικά σε εκκρεμή σχέδια νόμου, όπως συμβαίνει σήμερα.
Δείτε στοιχεία και παραδείγματα ΕΔΩ
