Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ, μέσα από ένα εκτενές άρθρο εξηγεί τα μεγάλα λάθη του Πούτιν στην Ουκρανία και τη θέση της ΕΕ που θα καθορίσει το μέλλον του κόσμου.
Από την αρχή αυτού του πολέμου στις ο Πούτιν έκανε 4 λανθασμένες εκτιμήσεις, σύμφωνα με τον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας: ότι η ουκρανική κυβέρνηση θα καταρρεύσει και οι ρωσικές δυνάμεις θα καταλάμβαναν το Κίεβο και άλλες ουκρανικές πόλεις γρήγορα. ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ζορίζονταν πολύ να επιδείξει αποφασιστικότητα και να απαντήσει σε αυτήν την επιθετικότητα· ότι ο «δυτικός κόσμος» θα ήταν διχασμένος και αβέβαιος ως προς την αντίδρασή του και ότι η ευρύτερη διεθνής κοινότητα δεν θα καταδίκαζε την εισβολή της Ρωσίας.
Η ουκρανική κυβέρνηση έχει συσπειρώσει ολόκληρο το έθνος σε έναν αγώνα κατά της εισβολής και έχει οργανώσει μια λυσσαλέα αντίσταση, θέτοντας τα ρωσικά στρατεύματα σε σημαντικές δυσκολίες και απωθώντας την επίθεσή τους. Σε αντίθεση με ό,τι περίμενε ο Πρόεδρος Πούτιν, αυτός ο πόλεμος θα είναι ορόσημο στην εδραίωση της Ουκρανίας ως κυρίαρχου έθνους και στην επιβεβαίωση της ταυτότητάς της, διαχωρισμένης από αυτήν της Ρωσίας.
Η γέννηση μια γεωπολιτικής Ένωσης
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντέδρασε γρήγορα και σθεναρά για να υποστηρίξει την ουκρανική κυβέρνηση με όλους τους τρόπους: σοβαρότατες κυρώσεις, ανθρωπιστική και οικονομική βοήθεια, εξάλειψη της ενεργειακής εξάρτησης καθώς και χρηματοδότηση στρατιωτικού εξοπλισμού.
Η διεθνής κοινότητα, οι εταίροι της ΕΕ στον κόσμο, το ΝΑΤΟ έχουν στείλει σαφή μηνύματα υπεράσπισης των βασικών αρχών της διεθνούς συνύπαρξης.Η ΕΕ έχει ενισχυθεί ως διεθνής παράγοντας και μπορεί κανείς να μιλήσει ακόμη και για τη γέννηση της γεωπολιτικής Ένωσης, επισημαίνει ο κορυφαίος διπλωμάτης.
Δεν υπάρχει «ουδέτερος» στον πόλεμο
Το να είσαι «ουδέτερος» είναι μια λανθασμένη έννοια εδώ. Μια χώρα έχει εισβάλει σε μια άλλη. Το να τους βάλεις στην ίδια βάση σημαίνει αποτυχία διάκρισης μεταξύ του επιτιθέμενου και του επιτιθέμενου. Μια τέτοια «ουδετερότητα» μπορεί να οφείλεται, φυσικά, σε διάφορους λόγους- από κρυφή ευθυγράμμιση έως φόβο αντιποίνων, αλλά στην πράξη γίνεται υποστήριξη στη Ρωσία και τον επιθετικό της πόλεμο, ξεκαθαρίζει ο Μπορέλ.
Η ευθύνη ανήκει στον Πούτιν
Η παρούσα σύγκρουση δεν είναι αποτέλεσμα μίσους αιώνων: είναι ένας πόλεμος από επιλογή. Είναι επιλογή ενός ανθρώπου, του Προέδρου Πούτιν. Αλλά αν ο πόλεμος ξεκίνησε με μια προσωπική απόφαση, θα μπορούσε επίσης να τελειώσει με τον ίδιο τρόπο. Το ερώτημα είναι πότε ο Ρώσος Πρόεδρος θα αποδεχθεί ότι η επιμονή στον στρατιωτικό δρόμο που επέλεξε θα φέρει περισσότερο κακό παρά καλό στη χώρα του ή στον δικό του πολιτικό ρόλο.
Ο λαός της Ρωσίας «πληρώνει» σε ψέματα και καταστολή
Μέχρι τώρα, οι δημοσκοπήσεις που προέρχονται από τη Ρωσία δείχνουν σημαντική υποστήριξη στον πόλεμο, ή μάλλον στην «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» όπως βαφτίστηκε από τη ρωσική ηγεσία. Ωστόσο, αυτή η υποστήριξη βασίζεται σε ψευδείς πληροφορίες. Εάν ο ρωσικός πληθυσμός γνώριζε τι συμβαίνει, δεν θα υποστήριζαν αυτή τη φρικτή σύγκρουση.
Η ρωσική Δούμα ψήφισε έναν εντυπωσιακό αριθμό νόμων τις τελευταίες εβδομάδες περιορίζοντας κάθε δυνατή ελευθερία αναφοράς ή έκφρασης απόψεων για τον πόλεμο και επιβάλλοντας βαριές ποινές σε όποιον δεν αποδέχεται την επίσημη εκδοχή των γεγονότων.
Η ρωσική κοινωνία πληρώνει υψηλό τίμημα για αυτόν τον πόλεμο με πολλούς τρόπους. Δεκάδες χιλιάδες έχουν ήδη εγκαταλείψει τη χώρα λόγω του πολέμου, της ασφυκτικής λογοκρισίας και της καταστολής.
Αντιμετώπιση ψευδών ειδήσεων με την παρουσίαση των γεγονότων
Η ΕΕ, μαζί με πολλούς εταίρους, αντιμετωπίζει τα fake news, παρουσιάζοντας τα γεγονότα και βοηθώντας τις χώρες που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Η ταχεία ενεργοποίηση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, και ολόκληρου του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, θα πρέπει να βοηθήσει στην αποκάλυψη της πραγματικότητας της σύγκρουσης και θα πρέπει επίσης να φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης τους υπεύθυνους για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η ανοχή επιθετικότητας όπως αυτή θα οδηγήσει σε έναν επικίνδυνο κόσμο, όπου χώρες με ισχυρότερους στρατούς θα επιβάλλουν τη θέλησή τους σε άλλους και οι διεθνείς κανόνες αγνοούνται ατιμώρητα. Η παραβίαση των βασικών αρχών αυτής της διεθνούς τάξης, όπως μόλις έκανε η Ρωσία, δεν μπορεί να συγχωρεθεί, υπογράμμισε ο Ζοζέπ Μπορέλ.
«Πυρά» προς την Κίνα
Σε άλλο σημείο ο Ύπατος Επρόσωπος της ΕΕ επισημαίνει ότι έχει ευθύνη και η Κίνα. Η Κίνα είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και δήλωνε πάντα την προσήλωσή της στην προστασία της κυριαρχίας των χωρών και του απαραβίαστου των συνόρων.
Λαμβάνοντας υπόψη τις σημαντικές οικονομικές της σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και με την Ουκρανία, θα ήταν λογικό η Κίνα να χρησιμοποιήσει τις καλές της σχέσεις με τη Ρωσία για να βοηθήσει τον Πρόεδρο Πούτιν να φέρει σε έναν δρόμο δικαίου και ειρήνης. Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή δεν βλέπουμε να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Η ρωσική ηγεσία πρέπει πρώτα να καταλάβει ότι η δική της ασφάλεια δεν μπορεί και δεν πρόκειται να επιτευχθεί σε βάρος της ευρύτερης ευρωπαϊκής ασφάλειας και των γειτόνων της. Στην πραγματικότητα, όλα όσα έκανε η Ρωσία τα τελευταία χρόνια για να «εγγυηθεί» την ασφάλειά της πέτυχαν ακριβώς το αντίθετο.
Η ειρήνη στην Ευρώπη μπορεί να οικοδομηθεί και πρέπει να οικοδομηθεί μόνο σε στέρεο έδαφος, έχοντας επίγνωση των αντίστοιχων συμφερόντων και ανησυχιών για την ασφάλεια, αλλά και με σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Δεν υφίσταται διάλογος εν μέσω πολέμου
Το μήνυμα είναι σαφές από την πλευρά μας, λέει ο Μπορέλ: είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε όλες τις πτυχές της ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων των ρωσικών αναφορών στο «αδιαίρετο» της ασφάλειας. Αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει ενώ γίνονται στρατιωτικές ενέργειες, βομβαρδίζονται πόλεις και σκοτώνονται πολίτες.
Το ερώτημα τώρα είναι πόσοι θάνατοι και πόσες καταστροφές θα χρειαστούν προτού ο Πρόεδρος Πούτιν συμφωνήσει να ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι- του διαλόγου, αναρωτιέται ο Ζοζέπ Μπορέλ.
Η ΕΕ θα παραμείνει πιστή στις αρχές της
Σημείωσε δε ότι πρέπει να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να βρούμε μια διπλωματική λύση, να σταματήσουμε τα δεινά και την επιθετικότητα το συντομότερο δυνατό. Το πραγματικό ερώτημα είναι ποιο τίμημα θα πρέπει να καταβληθεί για να επιτευχθεί αυτό. Μέχρι τότε, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι εταίροι της θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν πλήρως τον αγώνα της Ουκρανίας για την κυριαρχία και την ελευθερία της, κατέληξε ο Ευρωπαίος αξιωματούχος.
