Θυμίζει μετεωρολογικό φαινόμενο. Κάτι σαν τις περσίδες, τη βροχή των διατόντων στον καλοκαιρινό νυχτερινό ουρανό. Χρόνια είχαμε να δούμε μάσκες να πέφτουν έτσι μαζικά και με τόσο κρότο. Από το 2015 είχαν τόσοι κατεργάρηδες μαζί να κάτσουν στον πάγκο τους. Γιατί; Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά φοβάται. Φοβάται, γιατί αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι όλα τα θελήματα που κάνει στους υπερατλαντικούς του σπόνσορες επωφελή για την πολιτική του διαδρομή. Διότι αρχίζει να πιάνει, ότι ο νονός κάποτε παίζει και να σε πουλήσει. Κι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ φοβάται, θυμάται ότι είναι μια δράκα από σταλίνες και φέρεται κατά την αληθή του φύση: ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΑ.
Πρώτα ο Αλέξης γράφει στα παλιά του τα παπούτσια κάθε θεσμική δημοκρατική πρακτική και αντίληψη και πηγαίνει μια και δυο στον Μακαριώτατο για να αποσπάσει, από την κεφαλή της Εκκλησίας της Ελλάδος τουλάχιστον, την αποδοκιμασία ενός συλλαλητηρίου που μπορεί να εικονοποιήσει το πόσο ο ελληνικός λαός είναι κατά μαζική πλειοψηφία αντίθετος με την εκδούλευση που οι νεοκομμουνιστές καπιτάλες έχουν πάρει επ’ώμου έναντι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ – και δευτερευόντως της Γερμανίας. Δυστυχώς, όταν ο Ιερώνυμος αντιληφθεί ότι με τις πλάτες που έκανε στον Τσίπρα υπέγραψε τον χωρισμό κράτους-εκκλησίας, θα είναι αργά. Όχι ότι αυτό νοιάζει τον Αλέξη, που πήρει από τον ιεράρχη τη δήλωση υποταγής (ποιος ξέρει με ποιους εκβιασμούς και πόσο θέατρο) και ξαμολήθηκε για τα υπόλοιπα.
Για την ΕΡΤ δεν χρειάζεται και πολύς κόπος. Στρατιωτάκια ξεφτιλισμένα είναι εκεί μέσα οι περισσότεροι, άλλωστε – αλλιώς σιγά μη δέχονταν να δουλεύουν για τον Αλέξη και τον Πάνο. Μια ημερήσια διαταγή και λήγει η υπόθεση. Όσον αφορά στα ιδιωτικά κανάλια, μπορεί να χρειάστηκαν δυο τηλέφωνα παράπανω, αλλά η δουλειά έγινε. Ούτε μισό, όχι ένα, κανάλι εθνικής εμβέλειας δεν έβγαλε ζωντανή κάλυψη του συλλαλητηρίου. Μπούτια, κώλοι, τηλεμάγειροι, κουτσομπολιά, ελληνικές ταινίες από την εποχή της χούντας (τι ειρωνεία!), κουτσομπολίστικα, τα πάντα στον μπαχτσέ της ελληνικής τιβί εκτός από τις δεκάδες χιλιάδες των πολιτών που κατέβηκαν στην προκυμαία της Θεσσαλονίκης. «Έλα μωρέ. Θα το δείξουν τα δελτία.» Και μαζί κινητοποιημένος όλος ο μηχανισμός των έμμισθων εμετών του διαδικτύου σε ομοβροντίες ταύτισης του πατριώτη Έλληνα με κάθε τι ακραίο και γραφικό.
Κορωνίδα, τα τάγματα εφόδου του ΣΥΡΙΖΑ. Είδαμε ΜΑΤ να προστατεύουν τους ίδιους αναρχομπάχαλους που έδερναν δεκαπεντάχρονα κορίτσια. Είδαμε όλο το εξαρχιστάν επί ποδός και στις σχολές-αναρχορμητήρια της συμπρωτεύουσας οργανωτικό οργασμό και διπλοβάρδιες. Ο μόνος λόγος που δεν είδαμε ακόμα χειρότερα, ήταν γιατί χθες δεν τους έπαιρνε. Χθες φάνηκε, ότι τα άπλυτα θρασίμια είναι μια χούφτα κωλόπαιδα που μπροστά στο τείχος του καθημερινού Έλληνα, του οικογενειάρχη, του φοιτητή, του εργαζομένου, του συνταξιούχου, της μάνας, του πιτσιρικά, σκορπίζουν σαν τα πουλιά.
Αυτό που συνέβη χθες στην Ελλάδα θα πάρει χρόνια για να δώσει τους καρπούς του – και κάποιοι εξ αυτών μπορεί να είναι και πικροί. Ειδικά αν η ΝΔ, ήτοι η παραδοσιακή κεντροδεξιά, ολιγωρήσει και φανεί νωθρή ως προς τα πατριωτικά αντανακλαστικά της, το χθεσινό συλλαλητήριο θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη σπίθα μιας νέας ελληνικής δεξιάς, εθυγραμμισμένης με τα εθνικιστικά πλειοψηφικά χαρακτηριστικά που παρατηρούμε παντού στη Δύση. Κι αν δεν το κάνει η ΝΔ, θα είναι αυτή η δεξιά, που μια μέρα όλους αυτούς τους συριζαίους, αλλά και τους δοσίλογους ανελίτες ορντινάντσες τους θα τους καταπιεί ζωντανούς.
Μετά τα χθεσινά γίνεται απολύτως σαφές, ότι βρέθηκε η αχίλλειος πτέρνα του πουλημένου θεατρίνου, αλλά και ότι ο φιλελευθερισμός στη χώρα έχει καθήκον να μπολιάσει την επόμενη μέρα, να μην επιτρέψει από τη μία απόπειρα χούντας να πάμε σε άλλη, απλά άλλου χρώματος και πιο κοντινή στην ελληνική ψυχή.
Πηγή: Φιλελεύθερος
