Γράφει η Ελένη Κριτσιδήμα.
“Πώς κι ακόμη δεν έγραψες για τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας;” με ρώτησε ένας φίλος, κατά τη διάρκεια ενός από αυτά τα κυριακάτικα, καλοκαιρινά τραπέζια που άνθρωποι αγαπημένοι συναθροιζόμαστε, μετά τη θάλασσα για να φάμε, να γελάσουμε και να βρούμε τη δροσιά σε κρύες σαλάτες και παγωμένες μπύρες.
Από εκείνο το τραπέζι που καθόμασταν και τις διακοπές, πιάστηκα για να του εξηγήσω πως για τα δεδομένα που αποζητάς, δεν πανηγυρίζεις όταν έρχονται. Απλώς, τα απολαμβάνεις. Όπως για τη πολυπόθητη, θερινή ραστώνη, ποτέ δεν θα καγχάσεις επειδή την κατέκτησες… έτσι δε μπορείς να ζητωκραυγάζεις διότι το κόμμα, τ’ οποίο υποστήριξες, επικράτησε στις εκλογές. Το αποτέλεσμα της κάλπης απαιτεί να το δεχτείς, χωρίς ακραίες συμπεριφορές. Δεν αρχίζεις τα “Γιούπι – για -για” μόλις πατήσεις το πόδι σου στο νησί. Δεν σε συνεπαίρνει αδικαιολόγητος ενθουσιασμός, αλλά ούτε και γίνεσαι αφοριστικός. Κρατάς επιφύλαξη, μέχρι την τελευταία ώρα. Ξυπνάς κι ελπίζεις να σε δικαιώσει, ακόμη μία μέρα, η επιλογή σου.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει, με το πέρας των εκλογών όσον αφορά την κυβέρνηση. Τηρείς στάση αναμονής με την προσδοκία να μην απογοητευτείς. Παρατηρείς, βλέπεις, αφουγκράζεσαι και στο τέλος, συμπερασματικά, δηλώνεις ικανοποιημένος ή απογοητευμένος.
Στήριξα τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού μελέτησα το πρόγραμμά του και παρακολούθησα τις ομιλίες του. Όσα περνούσαν από το χέρι μου να κάνω, τα έκανα. Τώρα είναι στο δικό του χέρι, να πω -σε τέσσερα χρόνια από σήμερα- πως αισθάνομαι ότι έπραξα το σωστό, ψηφίζοντας τον και να τον ξανά ψηφίσω.
Οι διακοπές σημαδεύουν τη μνήμη μας, όπως οι επιλογές ενός πρωθυπουργού τις ζωές μας. Υπάρχουν τόποι που επιλέξαμε και επιλέγουμε ξανά και ξανά, γιατί μας προσφέρουν τα αυτονόητα… ξεκούραση, καταγάλανα νερά, φιλόξενους ανθρώπους. Υπάρχουν κι άλλοι, που μας κέρδισαν με photoshop και δε θέλουμε να ξανά δούμε στα μάτια μας, έχοντας όμως εντυπωμένη την εικόνα τους στο μυαλό μας. Αυτούς τους αποφεύγουμε.
Σήμερα, η Ελλάδα έχει έναν πρωθυπουργό, που δείχνει να είναι ακριβώς αυτός που ήταν προ των εκλογών. Χαμηλών τόνων, πατριώτης, εργατικός, ενωτικός και οραματιστής. Αναμένω να αποδείξει πως δεν βγήκε από το στόμα του μια λέξη παραπάνω, απ’ όσα μπορεί πράγματι να κάνει. Προσδοκώ να οδηγήσει τη χώρα σε καλύτερη κατάσταση από την παρούσα.
Κάθε μέρα που θα περνά και θα αφήνουμε πίσω μας τα οικονομικά άγχη και την αβεβαιότητα, θα έρχεται ο Μητσοτάκης ένα βήμα πιο κοντά με τη δικαίωση στη συνείδηση όσων τον υποστηρίξαμε.
Πέρασαν τέσσερα καλοκαίρια με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και δε θυμάμαι κανέναν από αυτά να ήταν ξέγνοιαστο για όσους ασχολούμαστε συστηματικά με τις πολιτικές εξελίξεις. Capital controls, δημοψήφισμα, Μάτι, νομοσχέδια για σίτιση με κουπόνια, περικοπές ιατροφαρμακευτικών παροχών. Δε θέλω να συνεχίσω την καταγραφή όσων βιώσαμε και είδαμε. Περιττό! Δεν είναι τίποτα περισσότερο από τους λόγους που οδήγησαν την προηγούμενη κυβέρνηση σε ήττα.
Η ανασφάλεια ήταν μέρος της καθημερινότητάς μας. Πότε ολοφάνερη, πότε κρυφή ήταν εκεί. Δεν γνώριζε από διακοπές και Αύγουστους. Θυμάμαι, το καλοκαίρι του 2016, η παρέα της Κουμουνδούρου έπαιξε στα ζάρια τα εθνικά συμφέροντά μας για ιδίον όφελος, με κίνδυνο να τιναχθεί στον αέρα η -ζωτικής σημασίας- συμφωνία με την Cosco.
Ό γέγονε γέγονε! Δεν θα βαυκαλιζόμαστε με το παρελθόν για να ευλογούμε τα γένια ημετέρων. Άλλωστε, η σημερινή κυβέρνηση -στο τέλος- θα αναμετρηθεί με την προεκλογική καμπάνια της και όχι με το κατά πόσο ήταν καλύτεροι ή χειρότεροι οι προηγούμενοι. Πάντως, σε -μόλις- μία εβδομάδα έδωσαν δείγματα γραφής. Σταδιακά, η ανασφάλεια υποχωρεί και τη θέση της κατακτά η πεποίθηση πως η χώρα βρίσκεται στην κρίση σοβαρών ανθρώπων. Είναι νωρίς για να πω πως τους εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια.
Μακάρι να συνεχίσουν να δρουν με τα ίδια αντανακλαστικά που έδειξαν πως έχουν, όταν η κακοκαιρία χτύπησε τη Χαλκιδική. Μην κατεβάζοντας την ταχύτητα, σε άλλη από αυτή που ξεκίνησαν.
Μακάρι να μας βρουν κι άλλες, ανέμελες Κυριακές σα τη σημερινή.
Είθε να έρθει η λήξη της θητείας τους και να μη μας έχουν διαψεύσει. Να μη μας έχουν απογοητεύσει. Τότε, θα έχει νικήσει η Νέα Δημοκρατία και εγώ θα μπορώ να μιλήσω για την ορθότητα της επιλογής μου.
Υ.γ. Το ποσοστό αποχής (ή με άλλα λόγια, όσων αποστρέφονται την πολιτική) πρέπει να προβληματίσει. Η Νέα Δημοκρατία οφείλει να εργαστεί και για τη μείωσή του, ώστε να μη βρεθεί η Ελλάδα του μέλλοντος αντιμέτωπη με την ακυβερνησία.
