Στη θλίψη είναι βυθισμένος ο καλλιτεχνικός κόσμος με την είδηση του θανάτου της Μαίρης Χρονοπούλου η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών την Παρασκευή (06/10). Η σπουδαία Ελληνίδα ηθοποιός, από τη Δευτέρα (02/10) βρισκόταν διασωληνομένη στη ΜΕΘ του Ευαγγελισμού ύστερα από πτώση που είχε στο σπίτι της με αποτέλεσμα να χτυπήσει σοβαρά στο κεφάλι.
Τρεις μόλις ημέρες πριν τον τραυματισμό της που αποδείχθηκε μοιραίος για τη ζωή της, η Μαίρη Χρονοπούλου είχε παραχωρήσει συνέντευξη στον δημοσιογράφο Γιάννη Αρμουτίδη και στην κάμερα της εκπομπής «Πρωινό ΣουΣου» όπου μίλησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια για τη ζωή της.
«Στη ζωή μου, δεν νομίζω ότι είναι τίποτα το πρωτότυπο που διαπράττω αυτήν την στιγμή. Λέω να μετακομίσω από την Παιανία. Ήθελα να ζήσω βουκολικά. Έζησα αρκετά χρόνια. Τώρα λέω να κατέβω στο κέντρο πάλι. Τώρα δεν έχω όρεξη για πολλά πάρτι. Πήγα να πνιγώ πέρσι στην πισίνα μου και την παράτησα. Δεν ξέρω… Τα βαριέμαι όλα.
Φλερτ μπορεί να υπάρχουν και στην Αθήνα, μπορεί να υπάρχουν και στα προάστια.
Ο πρίγκιπας Νικόλαος είναι ένας εξαίρετος τύπος, ένας αυθεντικός Ρωμιός. Ατακαδόρος. Μου έριξε μια ατάκα και με… ξέρανε. Δεν μπορώ να την πω. Έξυπνος. Ζεστό άτομο. Ευφυής. Ωραίο παλικάρι. Θα τον κατέτασσα στους τέλειους άνδρες.
Δεν ήμουν απρόσιτη. Οι ρόλοι μου μου, μου έβαλαν μια στάμπα της… προσβασιμότατης κυρίας. Ότι έχω πολύ άσχημη διαγωγή. Ίσως πολλοί άνθρωποι στη ζωή μου, με έχουν νομίσει όχι και πολύ σοβαρών ηθών… από τους ρόλους μου. Δεν ήμουν τόσο ζωηρή όσο έδειχνα στις ταινίες μου. Οι ρόλοι με κάψανε.
Μιάμιση φορά έζησα τον μεγάλο έρωτα.
Δεν κατατάσσω τον πρώην σύζυγό μου στις αγάπες μου. Ήταν άλλη ιστορία. Δεν έχω μιλήσει ανοιχτά γι’ αυτήν την ιστορία και ούτε θα μιλήσω ποτέ. Δεν θέλω.
Με ζήλευαν οι άντρες της ζωής μου, λες και ήμουν η Λουκριτία Βοργία. Εγώ δεν ζηλεύω γιατί δεν θέλω να χαλάω τη ζαχαρένια μου.
Τη μια φορά που ερωτεύτηκα πραγματικά στη ζωή μου ήταν θέμα αξίας και μυαλού. Βέβαια το μυαλό συνοδευόταν από έναν πανέμορφο άνδρα, με σωματοδομή και νόστιμο πρόσωπο.
Στη ζωή μου, θέλω αγκαλιά κα τρυφερότητα.
Θα μπορούσαν να ήταν πολύ πιο εύκολα όλα αυτά αν σε όλα αυτά τα πράγματα, αν κάποιος, έστω και στοιχειωδώς μου συμπαραστεκόταν, έστω και λεκτικά. Όταν περνάς μια σοβαρή εγχείρηση και περιμένει ο άλλος 5-6 μέρες για να σε ρωτήσει για τα αποτελέσματα… Πικρό να μην σε πάρει τηλέφωνο την άλλη μέρα.
Οι συνθήκες ήταν άτυχες, μοιραία άτυχες που δεν κατάφερα να αποκτήσω ένα δικό μου παιδί. Αν γύριζα πίσω το χρόνο θα έκανα παιδιά. Μετά το σκέφτηκα και έχω τόσο μεγάλο δεσμό με το Χαμόγελο του Παιδιού, είναι η οικογένεια μου, που τελικά έχω 34.000 παιδιά.
Είμαι 20 χρόνια παράλυτη. 10 χρόνια καμένη. 3 χρόνια κάνω φυσιοθεραπείες για να περπατήσω. Και σε όλα αυτά τα χρόνια, κάθε Δευτέρα κάνω facelift!
Από τις ταινίες που ξεχωρίζω είναι το “Χώμα βάφτηκε κόκκινο”. Όσοι αγαπώ είναι εκεί.
Μου άρεσα στο τρίτο μιούζικαλ, που είχα λυθεί πια. Αλλά σε αυτό, από όλους μου άρεσε περισσότερο η Μάρθα Καραγιάννη. Ήταν έκτακτη.
Έχω πολύ πείσμα. Έχω διώξει άντρα γι’ αυτό το πείσμα.
Ήμουν πολιτικοποιημένη. Αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει κόμμα που να με έχει παθιάσει όπως το ΠΑΣΟΚ. Περιμένω να χτιστεί ένα σπιτάκι, μια καλύβα κα να μπω μέσα… Να πω πως αυτό είναι το τσαρδί μου. Νομίζω πως αυτός ο Κασσελάκης το πάει κάπου ωραία. Το φέρνει μαλακά από την Αριστερά σε μια κεντρώα δημοκρατική αριστερά, σε ένα ΠΑΣΟΚ. Έχει γοητεία. Ταράχτηκε η πόλη. Όταν τον είδα να μιλάει έπεσε φως στο γκρίζο και μουντό χρώμα της πολιτικής σκηνής.
Περιμένω να έρθει λίγο χαρά και λίγο πίστη στη ζωή μου. Περνάω μια άσχημη εποχή…
Δεν συνδέομαι με την ύλη καθόλου.
Τα ρούχα μου τα έχω χαρίσει σε πολλές τρανς. Η ψυχή δεν έχει φύλο».
