Σήμερα λοιπόν (13/12/2021) εορτάζουν οι:
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ, ΕΥΓΕΝΙΟΣ, ΜΑΡΔΑΡΙΟΣ και ΟΡΕΣΤΗΣ
Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ η παρθένος
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΡΗΣ
Ο ΟΣΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ που ασκήτευσε στο Λάτριο όρος
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Πεκίου Σερβίας
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΣ & ΠΕΤΡΟΣ ο Αλεούτιος και πάντων των Αγίων των εν Αλάσκα
Οι άγιοι Νεόφυτος, Ιγνάτιος, Προκόπιος και Νείλος, κτίτορες της Ιεράς Μονής Μαχαιρά
Κυριακή των Αγίων Προπατόρων
Αναλυτικά:
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ, ΕΥΓΕΝΙΟΣ, ΜΑΡΔΑΡΙΟΣ και ΟΡΕΣΤΗΣ
Μαρτύρησαν κατά το σκληρό διωγμό των χριστιανών επί Διοκλητιανού.
Ο Ευστράτιος, που ήταν ανώτερος αξιωματικός, συνελήφθη από το Δούκα Λυσία.
Αυτός, αφού τον βασάνισε με τον πιο φρικτό τρόπο, έπειτα τον έστειλε στον έπαρχο Αγρικόλα. Φημισμένος αυτός για την ωμότητα του απέναντι στους χριστιανούς, έβαλε τον Ευστράτιο να βαδίσει με σιδερένια παπούτσια, που είχαν μέσα μυτερά καρφιά. Κατόπιν τον αποτελείωσε, αφού τον έριξε μέσα στη φωτιά.
Τον Αυξέντιο, που ήταν Ιερέας και συμπολίτης του Ευστρατίου, ο ηγεμόνας τον πίεσε να αλλαξοπιστήσει με πολλές δελεαστικές υποσχέσεις.
Αλλά ο άξιος λειτουργός του Χριστού απάντησε:
“Δεν είναι ανάγκη να λέω πολλά λόγια Λυσία. Στη ζωή αυτή είμαι του Χριστού και θα είμαι δικός Του μέχρι θανάτου. Και αν αναρίθμητους δαρμούς και πληγές μου δώσεις, και αν με φωτιά και σίδερο με λιώσεις, ο Χριστός μου είναι παντοδύναμος και ο Σταυρός Του ακαταμάχητος. Αυτός καθ’ εαυτόν ο Αυξέντιος είναι αδύνατος. Αλλά του χριστιανού Αυξεντίου το φρόνημα δε θα κάμψεις ποτέ”. Εξαγριωμένος ο ηγεμόνας από την απάντηση, αμέσως τον αποκεφάλισε.
Το Μαρδάριο, αφού τρύπησαν τους αστραγάλους του τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω και τον έκαψαν.
Ο αξιωματικός Ευγένιος, αφού του έκοψαν τη γλώσσα και τα χέρια και του έσπασαν τα πόδια, εξέπνευσε. Τον δε στρατιώτη Ορέστη τον θανάτωσαν, αφού τον ξάπλωσαν σε πυρακτωμένο κρεβάτι.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Η πενταυγής των Αθλοφόρων χορεία, τη των αγώνων νοητή δαδουχία, την οικουμένην άπασαν αυγάζει νοητώς, ο σοφός Ευστράτιος, Αυξεντίω τω θείω, Ορέστης και Μαρδάριος, και Ευγένιος άμα· ους ευφημούντες είπωμεν πιστοί· χαίροις Μαρτύρων, πεντάριθμε σύλλογε.
Η ΑΓΙΑ ΛΟΥΚΙΑ η παρθένος
Η μεγάλη της πίστη έκανε θαύματα, αλλά και η ίδια βραβεύτηκε ανάλογα.
Η Λούκια έζησε στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα και γεννήθηκε στις Συρακούσες της Σικελίας.
Ήταν μοναχοκόρη, που είχε χάσει νωρίς τον πατέρα της και η ευσεβής μητέρα της έπασχε από αιμόρροια. Η βοήθεια των γιατρών δεν στάθηκε ικανή να την γιατρέψει, γι’ αυτό και περίμενε τη γιατρειά της μόνο από τη θεία βοήθεια.
Στην Κατάνη βρισκόταν το λείψανο της αγίας Αγαθής και μητέρα μαζί με την κόρη πήγαν να το προσκυνήσουν. Τη νύχτα που έφτασαν, η Λουκία προσευχήθηκε με όλη της τη δύναμη, που έβγαινε από τη μεγάλη πίστη που φώλευε στην καρδιά της, για τη θεραπεία της μητέρας της. Κατόπιν κοιμήθηκε και στον ύπνο της είδε την αγία Αγαθή, που της είπε ότι η μητέρα της θα θεραπευόταν και η ίδια θα πέθαινε μαρτυρικά για το Χριστό.
Την επομένη μέρα, πράγματι η μητέρα της θεραπεύτηκε και οι δύο μαζί τότε ευχαρίστησαν το Θεό και την Αγία.
Όταν επέστρεψαν στις Συρακούσες, η Λούκια έπεισε τη μητέρα της και διαμοίρασαν όλη τους την περιουσία στους φτωχούς. Έπειτα η ίδια η Λουκία κατέβαλλε κάθε προσπάθεια, για να μεταδίδει το φως του Ευαγγελίου και σ’ άλλες κοπέλες, που βρίσκονταν στο σκοτάδι της πλάνης.
Καταγγέλθηκε όμως γι’ αυτό, επί του διώκτου βασιλιά Δεκίου και δικάστηκε. Αφού απέρριψε με γενναιότητα όλες τις προτροπές για ν’ αρνηθεί τον Χριστό, καταδικάστηκε σε θάνατο. Και έτσι η νεαρή αλλά γενναία παρθένος, αποκεφαλίστηκε για την πίστη της.
