Η βουλευτής Δράμας και τομεάρχης Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής Χαρά Κεφαλίδου εξηγεί, μιλώντας στο meaculpa.gr και την Ελένη Κριτσιδήμα, τα σημεία που συμφωνεί με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και δηλώνει πως η εκπροσώπηση του σχολείου στις παρελάσεις πρέπει να γίνεται από τους άριστους σημαιοφόρους. Χωρίς να μασά τα λόγια της, η βουλευτής του ΚΙΝΑΛ χαρακτηρίζει τραγικό το γεγονός να εισάγεται κάποιος σε σχολή με βαθμό κάτω της βάσης στα μαθήματα που σχετίζονται άμεσα με αυτή. Τονίζει, δε, κάνοντας λόγο για πολιτικό θάρρος, την ανάγκη ανασυγκρότησης της Παιδείας για να ισχυροποιηθεί η Ελλάδα διεθνώς.
Κυρία Κεφαλίδου, πρόσφατα, η Υπουργός Παιδείας κάλεσε σε διάλογο τους υπεύθυνους Παιδείας άλλων κομμάτων. Εσείς εκπροσωπείτε το Κίνημα Αλλαγής σε αυτή τη συζήτηση και θα ήθελα, να μας πείτε, αν πάτε με διάθεση συνεργασίας ή με στάση αντιπολίτευσης.
Η σταθερή θέση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του Κινήματος Αλλαγής, είναι ότι η εκπαίδευση και η Παιδεία, είναι εθνικά θέματα και για αυτό πρώτης προτεραιότητας για εμάς. Αφορούν στο μέλλον των παιδιών μας, της πατρίδας και για το λόγο αυτό χρειάζονται συμφωνίες και συναινέσεις.
Στο παρελθόν συμμετείχαμε στον εθνικό διάλογο του 2007-2009 επί κυβέρνησης ΝΔ. Επίσης, η κυβερνητική προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ, οδήγησε σε ψήφιση του Νόμου για τα ΑΕΙ με συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία. Την άποψή μας για διάλογο και συναίνεση για την Παιδεία την καταθέσαμε και κατά την περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αλλά η πολιτική τους ήταν ιδεοληπτική, μηδενιστική και συντεχνιακή. Η καταστροφική περίοδος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και στον χώρο της Παιδείας, άφησε μια υποβαθμισμένη, χωρίς κίνητρα και ποιότητα εκπαίδευση. Η καταστροφή αυτή δεν έχει ακόμα εκτιμηθεί σε όλο της το μέγεθος.
Εξαρτάται από τη σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας πώς θα διαχειριστεί τον εθνικό διάλογο, δηλαδή εάν θα είναι προσχηματικός ή ουσιαστικός. Αυτό θα καθορίσει και τη δική μας στάση.
Πείτε μου δύο σημεία με τα οποία συμφωνείτε με το Υπουργείο ως προς τις αλλαγές που θέλει να θεσπίσει και δύο αλλαγές με τις οποίες διαφωνείτε.
Υπάρχουν πολλά σημεία που μπορούμε να συμφωνήσουμε και άλλα τόσα για να διαφωνήσουμε. Πρωταρχική σημασία για εμάς έχει η επανίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ), που κατήργησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ώστε να μπορεί να γίνεται ουσιαστικός και επιστημονικά τεκμηριωμένος διάλογος. Με αυτό τον τρόπο θα έχουμε και αποτελεσματικότερο διάλογο στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων του ελληνικού Κοινοβουλίου και στην Ολομέλεια της Βουλής. Θα διαμορφωθούν ουσιαστικά καλύτερες προϋποθέσεις για συγκλίσεις και συναινέσεις.
Με τη Ν.Δ σε γενικές γραμμές συμφωνούμε για τα θέματα ποιότητας στην εκπαίδευση, την αξιοκρατία, την αξιολόγηση όλων των συντελεστών της παρεχόμενης εκπαίδευσης, την ανάγκη για εξωστρέφεια. Συμφωνούμε πως πρέπει να αλλάξει η απαράδεκτη ρύθμιση Γαβρόγλου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Διαφωνούμε στις αποσπασματικές ρυθμίσεις, όπως και σε επιλογές όπως ο κατακερματισμός του ενιαίου χώρου εκπαίδευσης και έρευνας, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από την κυβέρνηση της Ν.Δ.
Ειδικά στα εκπαιδευτικά θέματα υπάρχει αδήριτη ανάγκη πραγματικού εθνικού διαλόγου και συναίνεσης. Άλλωστε έχουμε καλά παραδείγματα στο χώρο της Παιδείας που καταφέραμε να πετύχαμε την πολυπόθητη συναίνεση, όπως για παράδειγμα ο Νόμος 4009/2011. Τα απαραίτητα εργαλεία υπάρχουν και τα έχουμε δει στο παρελθόν να λειτουργούν αποτελεσματικά. Επαναλαμβάνω ότι ένα από αυτά είναι η επαναλειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, ώστε να υπάρξει εθνική στρατηγική Παιδείας και ολοκληρωμένος σχεδιασμός, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το συνεχώς μεταβαλλόμενο ανταγωνιστικό ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον, αλλά και το αναπτυξιακό μοντέλο που επιθυμούμε να εφαρμόσουμε στη χώρα μας.
Ποια είναι η δική σας γνώμη για τους σημαιοφόρους, μαθητές του δημοτικού; Η σημαία στους άριστους ή με κλήρωση;
Η εκπροσώπηση της κάθε σχολικής μονάδας έχει συμβολισμούς. Βεβαίως και θα πρέπει να εκπροσωπείται από τους άριστους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου, όπως αυτό αποτυπώνεται, έστω και από τη σχετικά χαλαρή διαδικασία βαθμολόγησης, που υπάρχει στην πραγματικότητα στο Δημοτικό Σχολείο.
Τι είναι η σημαία για εσάς στις παρελάσεις; Σύμβολο της πατρίδας μας και των αγωνιστών – ηρώων που έχασαν τις ζωές τους για την ελευθερία ή κίνητρο επιβράβευσης όσων αριστεύουν; Με άλλα λόγια, είστε υπέρ ή κατά να την κρατούν αλλοδαποί μαθητές;
Και τα δυο ισχύουν. Η σημαία συμβολίζει τη χώρα, την ιστορία της, τους αγώνες της, τον πολιτισμό της, τη συνέχειά της, τη συνείδησή της. Όπως προανέφερα εκπροσωπεί όλο το σχολείο, όλους τους μαθητές, Έλληνες και αλλοδαπούς, που μετέχουν της ελληνικής παιδείας. Οι δρόμοι της Αθήνας είναι γεμάτοι με ονόματα αλλοδαπών, αλλά «φιλελλήνων» που ήρθαν, πολέμησαν και θυσιάσθηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Ως προς τα παιδιά μεταναστών και προσφύγων. Είστε υπέρ της ένταξής τους σε κανονικές τάξεις ή πιστεύετε πως θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότερα διαπολιτισμικά σχολεία;
Η κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική στην Ε.Ε. είναι η πολιτική της ένταξης και της ενσωμάτωσης. Και εμείς εδώ ακολουθούμε ή θα πρέπει να ακολουθήσουμε αυτή την πολιτική. Στο παρελθόν μετανάστες που ήρθαν από την Ευρώπη στην Ελλάδα, ήθελαν να μείνουν στην πατρίδα μας. Τα ευρύτερα πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους ήταν αρκετά κοντά με τα δικά μας. Σήμερα το πρόβλημα που υπάρχει με τους πρόσφυγες ή μετανάστες από την Ασία ή την Αφρική είναι ότι δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα. Θεωρούν ότι είναι περαστικοί, δεν θέλουν να μάθουν ελληνικά και δυστυχώς η θρησκεία τους δεν τους επιτρέπει να ενσωματωθούν πολιτισμικά, αφού θεωρούν πως η ισλαμική Σαρία, είναι πάνω από τους κρατικούς και κοσμικούς Νόμους. Αυτό είναι και το μακροπρόθεσμο πρόβλημα. Πάντως η κυρίαρχη ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πολιτική, με την οποία συμφωνούμε, είναι δυο χρόνια να φοιτούν σε σχολεία ή τάξεις υποδοχής που διδάσκουν την εκμάθηση της γλώσσας και μετά να γίνεται η ένταξή τους στα κανονικά σχολεία της γειτονίας για την αποφυγή των γκέτο.
Το σύστημα πανελλαδικών είναι πολύπαθο. Κάθε ένας Υπουργός έκανε αλλαγές. Ποιο πιστεύετε, σήμερα, πως λειτούργησε ορθότερα;
Το χαρακτηριστικό της έλλειψης εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού είναι ακριβώς αυτό: πρόχειρες ανολοκλήρωτες πολιτικές. Ο κ. Γαβρόλγου και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, συνειδητά και ψηφοθηρικά επέλεξαν ένα διαλυτικό, αντιεκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο άμεσα πρέπει να αλλάξει.
Στο παρελθόν λειτούργησαν συστήματα εισαγωγής που λίγο ή πολύ υπηρετούσαν ένα συγκεκριμένο τύπο Λυκείου. Μπορεί παιδαγωγικά να ήταν «σκληρά» και με οικονομικό κόστος για τις οικογένειες, αλλά κανείς δεν αμφισβητούσε το αδιάβλητο και το διαφανές των εξετάσεων και της εισαγωγής στα ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ.
Σήμερα πρέπει να δούμε τις διεθνείς εξελίξεις και τις ανάγκες μας. Το σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, θα πρέπει να είναι η κατάληξη μια πορείας. Συνδέεται με το τί μαθαίνουν τα παιδιά στο Γενικό ή το Επαγγελματικό Λύκειο. Εμείς υποστηρίζουμε πως το Λύκειο δεν μπορεί να είναι προθάλαμος για τα ΑΕΙ. Δεν συμφωνούμε να χάσει τον μορφωτικό ρόλο και χαρακτήρα του. Επίσης, υποστηρίζουμε το Εθνικό Απολυτήριο, με τη συμμετοχή της επίδοσης των μαθητών στη διαμόρφωση της βαθμολογίας και των τριών τάξεων, όχι μόνο σε μια στιγμιαία εξέταση. Υποστηρίζουμε επίσης την πολύτιμη, όπως φάνηκε στην πράξη, λειτουργία της Τράπεζας Θεμάτων. Αυτό απαιτεί πολλή δουλειά, αλλαγή προγραμμάτων, διδακτικής μεθοδολογίας και επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.
Είστε υπέρ των βάσεων εισαγωγής στις Σχολές, με βαθμό κάτω του 10;
Και αυτό το συζητάμε, αλλά θα πρέπει να μην αποτελεί «λαϊκίστικη» αποσπασματική εξαγγελία, αλλά μέρος της συνολικής αναβάθμισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Είναι τραγικό το φαινόμενο να «μπαίνεις» Μαθηματικό με βαθμούς Μαθηματικών κάτω από τη βάση ή Φυσικό με βαθμούς Φυσικών κάτω από τη βάση.
Χρειάζεται ένα άλλο σύστημα εισαγωγής με καθοριστική τη θέση και την άποψη των Πανεπιστημιακών Σχολών, που θα ορίσουν τις προϋποθέσεις και τους συντελεστές των μαθημάτων εισαγωγής.
Αν αύριο αναλαμβάνατε εσείς το Υπουργείο Παιδείας, ποια θα ήταν η πρώτη των προτεραιοτήτων σας;
Ευχαριστώ πολύ για την τιμητική σας πρόταση (γέλια). Εμείς θεωρούμε ότι πρώτα από όλα χρειαζόμαστε μια μακροπρόθεσμη εκπαιδευτική στρατηγική. Αυτό προϋποθέτει έναν εθνικό θεσμικό διάλογο με συναινέσεις και συμφωνίες. Αυτό θα κάναμε. Θα οργανώναμε τον θεσμικό διάλογο. Σε αυτόν τον διάλογο θα ανοίγαμε την ατζέντα για το τί θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας, για το τί συμβαίνει στον διεθνή περίγυρο και πως θα ισχυροποιηθεί η χώρα και η ελληνική κοινωνία σε αυτόν τον ανταγωνισμό. Δηλαδή ποιες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να γίνουν στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση στις δομές και λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος, στο περιεχόμενο, στις μεθοδολογίες διδασκαλίας, στα προγράμματα σπουδών, στις υποδομές, στους εκπαιδευτικούς. Δηλαδή τι εκπαιδευτικούς θέλουμε, πως υποστηρίζονται, πως επιμορφώνονται, πως καθοδηγούνται. Αντίστοιχη ατζέντα θα ανοίγαμε και για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση και την έρευνα. Η παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας, χρειάζεται ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης. Χρειάζεται δηλαδή πολιτικό θάρρος για να ανατραπούν κατεστημένες λογικές και πρακτικές του παρελθόντος.
