Γράφει ο Χρήστος Μυτιλινιός.
Μόνο αν μείνουμε σπίτι πειθαρχημένα ο ιός θα εξουδετερωθεί.
Προ του πρώτου κρούσματος κορωνοϊού στην Ελλάδα, έχοντας κλείσει τα σύνορα στον Έβρο, ήμασταν όλοι συγκινημένοι, εθνικά ομόψυχοι και με σθένος απέναντι στις αθλιότητες Ερντογάν.
Προσωπικά δεχόμουν μηνύματα – ερωτήσεις ακόμα και για επιστράτευση, όχι με ανησυχία, αλλά με επιθυμία. Κι όπου κι αν κοιτούσα και μιλούσα έβλεπα Έλληνες ενωμένους κάτω από την ίδια επιθυμία και ιδέα.
Σήμερα, βλέπω ακριβώς το αντίθετο. Τους ίδιους Έλληνες που εχθές ενώθηκαν απέναντι στον Ερντογάν, να μην θέλουν με τίποτα να υπακούσουν στους κανόνες με τους οποίους θα προφυλάξουν όχι μόνο τους εαυτούς τους αλλά και τους συνανθρώπους τους.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η παρεμβατικότητα του κράτους εδώ, δεν είναι αντιδημοκρατική. Αντιθέτως, θέλει να προστατέψει εκείνους που αποτελούν τη Δημοκρατία. Τους Έλληνες πολίτες. Το βασικό χαρακτηριστικό που κάνει τον κορωνοϊό άκρως επικίνδυνο, είναι ακριβώς το ότι είναι ασυμπτωματικός, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζεις ούτε πότε να προφυλαχθείς, ούτε ακόμα ακόμα αν είσαι φορέας αν δεν κάνεις το τεστ.
Ας σκεφτούμε λοιπόν αυτή τη μάχη με τον Κορωνοϊό ως έναν πόλεμο. Για να νικηθεί ο εχθρός, εν προκειμένω ο κορωνοϊός, πρέπει να δράσουμε με στρατηγική. Έτσι ακριβώς δηλαδή όπως θα ενεργούσαμε απέναντι σε οποιονδήποτε εχθρό.
Η στρατηγική εξουδετέρωσης του ιού, είναι μία: Να μείνουμε σπίτι. Όχι ως ανενεργοί ή ως δειλοί, αλλά ως στρατιώτες. Ως πιστοί στρατιώτες στο καθήκον και ορκισμένοι στη νίκη απέναντι στον εχθρό.
Αν δεν μπορούμε να πειθαρχήσουμε ούτε σε αυτό, τότε ας αφήσουμε τα «νταηλίκια» για άλλους.
Σήμερα η πατρίδα και οι συμπατριώτες μας, χρειάζονται εμάς για να επιβιώσουν. Και η μάχη αυτή, ναι θα δοθεί από το σπίτι. «Από τον καναπέ».
Για πρώτη φορά θα μας χρησιμεύσει ο καναπές. Τώρα, είναι για καλό!
Μένουμε σπίτι!
