Εδώ και τέσσερα χρόνια, οι Δημοκρατικοί και οι σύμμαχοί τους στα μέσα ενημέρωσης έχουν αποτιμήσει τον Πρόεδρο Τραμπ ως έναν κατακριτέο λευκό υπερασπιστή που ηγείται ενός κόμματος που πεθαίνει. Το Τραμπιανό, λαϊκιστικό GOP, ισχυρίστηκαν, ήταν καταδικασμένο να γίνει περιφερειακό κόμμα, του οποίου οι εκλογικές προοπτικές συνδέονταν με ένα συρρικνωμένο μερίδιο πικρών, χαμηλού επιπέδου λευκών.
Αυτή η αφήγηση ήταν πάντα κουραστική. Τελικά πέθανε, μια για πάντα, το βράδυ της Τρίτης.
Η ομάδα Trump και οι Ρεπουμπλικάνοι σε εθνικό επίπεδο πραγματοποίησαν πρωτοφανή εισβολή με τους μαύρους και τους Ισπανόφωνους ψηφοφόρους. Σε εθνικό επίπεδο, οι προκαταρκτικοί αριθμοί έδειξαν ότι το 26% του μεριδίου ψήφου του Τραμπ προήλθε από μη λευκούς ψηφοφόρους – το υψηλότερο ποσοστό για έναν προεδρικό υποψήφιο του GOP από το 1960.
Στην κομητεία Μαϊάμι-Ντάντ της Φλόριντα, στην καρδιά Κουβανών – Αμερικανών, ο Τραμπ μετέτρεψε την νίκη με 30 πόντους της Χίλαρι Κλίντον το 2016 σε μια στενή μονοψήφια νίκη του Τζο Μπάιντεν.
Η κομητεία Starr του Τέξας, με συντριπτική πλειοψηφία Μεξικανών Αμερικανών, στην καρδιά της κοιλάδας του Rio Grande, με το ζόρι παραδόθηκε στους Δημοκράτες.
Η Ισπανική υποστήριξη του Μπάιντεν σε άλλες σημαντικές πολιτείες, όπως το Οχάιο και η Τζόρτζια, προέκυψε από τα σημεία αναφοράς της Κλίντον το 2016.
Συνολικά, οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το 32% με 35% των Λατίνων ψήφισαν υπέρ του προέδρου Τραμπ. Και οι μαύροι νεαροί έλκονται από το GOP σε αξιοσημείωτο ρυθμό (δεδομένης της αρχικής γραμμής).
Αποδεικνύεται ότι οι μειονότητες δεν είναι τόσο ενθουσιασμένες με τη μάσκα του αμετανόητου προοδευτικού «woke-ism», το οποίο υποστηρίζεται τώρα από την Alexandria Ocasio-Cortez του Δημοκρατικού Κόμματος.
Τα πολιτικά, νομικά, μέσα μαζικής ενημέρωσης, εταιρικά και ακαδημαϊκά ιδρύματα έχουν ενταχθεί στην «woke agenda», αναπαράγοντας μια τοξική ουσία τομής, σοσιαλισμού και Black Lives Matter αναρχισμού. Λατίνοι και πολλοί μαύροι δεν το «αγοράζουν». Οι Δημοκρατικοί μπορεί να έχουν κερδίσει την «ψήφο Latinx», αλλά δεν τα πήγαν καλά με τους πραγματικούς Λατίνους.
Η παραφωνία από την πλευρά της διχαστικής άρχουσας τάξης, είναι και θα είναι κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, εκπληκτική.
Η κυρίαρχη ελίτ είναι ανίκανη να επεξεργαστεί την αντίληψη ότι ο κακός πορτοκαλί άνθρωπος με το καπέλο MAGA δεν είναι, στην πραγματικότητα, είδωλο για ρατσιστικούς λευκούς και προάγγελος του επικείμενου φασισμού.
«Ο ρατσισμός είναι το σήμα του Τραμπ – αλλά ξεπέρασε τις δημοσκοπήσεις σε μεγάλο βαθμό με Ισπανόφωνους και μερικές ψήφους μαύρων», σημείωσε ο Paul Krugman των The New York Times – προφανώς ανίκανος να εξετάσει το ενδεχόμενο πως ο ρατσισμός δεν είναι στην πραγματικότητα το σήμα του Τραμπ.
Παρόμοιες παραποιήσεις είναι πανταχού παρούσες στο «μπλε» Twitter. Πολλοί προσπάθησαν να εξορθολογίσουν τη μεταστροφή των Λατίνων, ισχυριζόμενοι ότι οι πρόσφατοι μετανάστες από τη Λατινική Αμερική κρυφά επιθυμούν έναν «ισχυρό άνδρα» για στυλ ηγέτη – μια γελοία και διανοητικά ανέντιμη άσκηση δυσφήμισης.
Οι προοδευτικές ελίτ είναι πραγματικά ανίκανες να καταλάβουν γιατί τα γιατροσόφια τους έχουν απορριφθεί από ένα αυξανόμενο μερίδιο του πληθυσμού.
Δεν μπορούν να καταλάβουν το γεγονός ότι οι χαοτικές πολιτικές πρωτοβουλίες τους – και η άδικη και θεμελιωδώς αντι-αμερικανική πολιτική ταυτότητά τους – απλά δεν είναι τόσο δημοφιλής στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, συμπεριλαμβανομένων των έγχρωμων.
Οι εκλογές για το 2020, στις οποίες οι GOP προκάλεσαν τις πιθανότητες διατηρώντας τη Γερουσία, ήταν μια εμφατική απόρριψη του αριστερού οράματος για την Αμερική. Κανείς δεν θέλει την «συμμορία» της AOC (Alexandria Ocasio-Cortez) – συμπεριλαμβανομένων των Ισπανών και των μαύρων ψηφοφόρων.
Δεν είναι ακόμη σαφές εάν το Team Trump θα πάρει δεύτερη θητεία. Ωστόσο, η πορεία προς τα εμπρός για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι ξεκάθαρη. Το GOP, το οποίο έχει ήδη την ισχυρή βάση υποστήριξής του από λευκούς ψηφοφόρους που δεν έχουν μορφωθεί στο κολέγιο, πρέπει να μάθει να κυβερνά όπως ένα εργατικό, πολυεθνικό, πολυφυλετικό κόμμα εργατικής τάξης.
Αυτή η πιο λαϊκιστική ποικιλία του συντηρητισμού θα είναι αδιαμφισβήτητα παραδοσιακή, ταπεινή στην προσέγγισή της για τον ρόλο της Αμερικής στην παγκόσμια σκηνή και οικονομικά προσαρμοσμένη στις φιλοδοξίες και τις ανάγκες των απλών Αμερικανών – όχι εκείνων της Wall Street, του Χόλυγουντ ή της Silicon Valley. Είναι ένα όραμα με πραγματική διασταυρωμένη ελκυστικότητα – ένα όραμα που μπορεί, και θα κερδίσει.
Οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν κάθε λόγο να είναι αισιόδοξοι για το μέλλον. Οι θυμοσοφίες του «demography-is-destiny» έχουν καταρριφθεί. Ένα σημαντικό κομμάτι των μειονοτικών ψηφοφόρων απέρριψε τα ψέματα ότι τάχα ο λαϊκισμός των GOP βασίζεται στον ρατσισμό. Απέρριψαν τις συκοφαντίες ότι ο ίδιος ο πρόεδρος είναι ένας υπέρμαχος των λευκών. Το καθιερωμένο σύστημα των media δεν θα το παραδεχτεί σύντομα, αλλά το μέλλον του GOP είναι λαμπρό – και πιο «μελαμψό» από ό,τι πίστευαν οι περισσότεροι πως θα ήταν.
