Τα παιδιά του Παναγιώτη Γιαννάκη, εκείνο το Σάββατο, στο Βελιγράδι, κόντρα στη Γαλλία για τον ημιτελικό του Eurobasket, έδωσαν την ψυχή τους και μας έστειλαν στα ουράνια.
Ήταν ένα παιχνίδι, που θεωρητικά έπρεπε να έχει τελειώσει 47 δεύτερα πριν το τέλος, με το κάρφωμα του Μπόρι Ντιαο και το ταμπλό να δείχνει 62 -55 υπέρ των Γάλλων… τα παιδιά του Δράκου, εκείνη τη μέρα, δεν είχαν μπει στο παρκέ για να χάσουν όμως. Έτσι, μόλις 12 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη ο Ριγκοντό βάρεσε δύο βολές και μετέτρεψε το σκορ σε 65 – 64. Κυριολεκτικά, οι παίκτες με τα γαλανόλευκα ήταν μια ανάσα από το μεγάλο τελικό πλέον. Ήταν ένα παιχνίδι θρίλερ. Το σκορ με μία γαλλική βολή ξανά άλλαξε σε 66 – 64 αλλά η στρογγυλή θεά είχε άλλα σχέδια κι έτσι κατέληξε στα χέρια του Νίκου Ζήση, ο οποίος την πέρασε στον Διαμαντίδη.
«Βάλτο αγόρι μου, βάλτο αγόρι μου»
Εκείνα τα δευτερόλεπτα, σε πολλά σπίτια, ο χρόνος κύλησε εφιαλτικά αργά. Οι καρδιές των Ελλήνων χτυπούσαν σαν τύμπανα. «Βάλτο αγόρι μου, βάλτο αγόρι μου» κι αμέσως μετά «Το βαλέ, το βάλε»!
Δεκατρία χρόνια μετά, εκείνο το τρίποντο παραμένει από τα συγκλονιστικότερα στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ.
Ελλάδα (Γιαννάκης): Σπανούλης, Διαμαντίδης 7(1), Παπαλουκάς 10, Χατζηβρέττας 3, Ζήσης 11, Κακιούζης 3(1), Βασιλόπουλος, Τσαρτσαρής, Φώτσης 4, Ντικούδης 14, Παπαδόπουλος 15, Μπουρούσης.
Γαλλία (Μπερζό): Πάρκερ 20(2), Φοτού, Ριγκοντό 6, Ντιαό 14(2), Φ. Πιετρούς 8, Ντιαρά, Τζιφά, Μ. Πιετρούς 6(2), Ζελαμπάλ 7(1), Ζιλιάν 2, Σμιτ 2, Βάις 1.
