Απογοητευτικά είναι τα στοιχεία που δημοσίευσε σήμερα η ΕΛΣΤΑΤ σχετικά με τη δημογραφική κατάσταση της χώρας μας την 1/1/2023, καθώς ο γενικός πληθυσμός δείχνει σημαντική μείωση. Αυτό ήταν αναμενόμενο, δεδομένου του εξαιρετικά αρνητικού ισοζυγίου γεννήσεων – θανάτων που είχαν δημοσιευθεί νωρίτερα φέτος.
Το χειρότερο όλων ωστόσο, είναι ότι η πληθυσμιακή κατάσταση είναι και γίνεται ολοένα χειρότερη, εις ό,τι αφορά τους Έλληνες, καθώς η όποια άμβλυνση δημογραφικής κρίσεως επιτυγχάνεται καθ’ ομολογίαν της ΕΛΣΤΑΤ με την «καθαρή μετανάστευση». Τη διαφορά δηλαδή του αριθμού εισερχομένων μεταναστών (επί το πλείστον λαθρομεταναστών) με εκείνον των εξερχομένων. Και στην περίπτωση αυτή το ισοζύγιο είναι «θετικό», καθώς έρχονται πολύ περισσότεροι απ’ όσοι φεύγουν. Κι όλα αυτά το 2022. Πού να υπολογιστεί και το 2023!!!
«Ο μόνιμος πληθυσμός της Χώρας κατά την 1η Ιανουαρίου 2023 εκτιμάται σε 10.413.982 άτομα (5.090.591 άνδρες και 5.323.391 γυναίκες), μειωμένος κατά 0,5% σε σχέση με τον αντίστοιχο πληθυσμό της 1ης Ιανουαρίου 2022 που ήταν 10.461.627 άτομα», αναφέρει στην έκθεσή της η ΕΛΣΤΑΤ. Και διευκρινίζει: «Η εξέλιξη αυτή είναι αποτέλεσμα της φυσικής μείωσης του πληθυσμού που ανήλθε σε 64.000 άτομα (75.921 γεννήσεις έναντι 139.921 θανάτων ατόμων που διαμένουν εντός της ελληνικής επικράτειας) και της καθαρής μετανάστευσης που εκτιμάται σε 16.355 άτομα (θετικό ισοζύγιο)».
Εντυπωσιακός είναι πίνακας που συγκρίνει την πορεία των δεικτών του πληθυσμού και του δείκτη γηράνσεως. Ο πληθυσμός παρουσιάζει σταθερά πτωτική τάση από τα τέλη της προηγουμένης δεκαετίας μέχρι σήμερα, ενώ συγχρόνως η γήρανση του πληθυσμού εμφανίζει αρκετά πιο απότομη άνοδο στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στον πίνακα κατανομής του πληθυσμού ανά ηλικιακή ομάδα. Εδώ ορίζονται τρεις ηλικιακές ομάδες, 0 έως 14 ετών, 15 έως 65 ετών και 65 και άνω. Γίνεται φανερό ότι οι ανήκοντες στις παραγωγικές ηλικίες (υπενθυμίζεται ότι στη χώρα μας η εργασία επιτρέπεται ουσιαστικά σε άτομα από 15 ετών και άνω, ενώ η μέση ηλικία συνταξιοδότησης είναι τα 65 χρόνια) μειώνονται με σταθερό ρυθμό τις τελευταίες δύο δεκαετίες, ενώ συγχρόνως συρρικνούται η ηλικιακή ομάδα 0 έως 14 ετών, η οποία την τελευταία δεκαετία παρουσιάζει ιδιαίτερη κάμψη. Οι γέροντες, οι άνω των 65 δηλαδή, αυξάνουν σταθερά το ποσοστό τους, έχοντας φτάσει στο 22,9% από το 1951 που δεν ξεπερνούσαν το 7%.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά επιβεβαιώνεται το ότι η Ελλάδα εξελίσσεται σε μία χώρα γερόντων, όπου το απολεσθέν εργατικό της δυναμικό αποκαθίσταται με «ενέσεις» λαθρομεταναστών και μετακλητών εργατών από χώρες με μηδενική σχέση με τα πολιτιστικά της χαρακτηριστικά. Τι μέλλον άραγε μπορεί αυτό να προδιαγράφει με γνώμονα τη στοιχειώδη λογική;
Η εικόνα που εμφανίζει η ΕΛΣΤΑΤ είναι αυτή που όλοι μας αντιλαμβανόμαστε στην καθημερινότητά μας. Οι Έλληνες εξαφανίζονται από τον περίγυρό μας, οι αλλοδαποί και δη οι προερχόμενοι από την Ασία και την Αφρική και μάλιστα από μουσουλμανικές χώρες κυριαρχούν στις εργασίες που δεν προϋποθέτουν ειδίκευση, ενώ οι γηγενείς Έλληνες του ενεργού δυναμικού της χώρας εξαλείφονται, είτε επειδή γερνούν και αυτοί και εντάσσονται στη γερουσία, χωρίς να αντικαθίστανται από νεώτερους είτε επειδή πολλοί εξ’ αυτών εγκαταλείπουν τη χώρα.
Η Ελλάδα δε γερνάει απλά. Πεθαίνει! Το τελευταίο διάστημα η ανθρωπότητα έχει αλλάξει πορεία. Πόλεμοι, πανδημίες και φυσικές καταστροφές προμηνύουν, ότι αυτοί οι δείκτες μπορεί να γίνουν ακόμη πιο απότομοι και καταλυτικοί για το έθνος μας.
Έθνος… Μια λέξη που δεν αγγίζει πια τα κέντρα αποφάσεων, εντός και εκτός Ελλάδος. Αν αυτό δεν αλλάξει, τότε δεν πρέπει να περιμένουμε τις απαραίτητες δραστικές παρεμβάσεις στην κοινωνία, που θα αλλάξουν αυτήν την αυτοκτονική πορεία. Όχι μόνο για τα έθνη, αλλά και για το δυτικό πολιτισμό που αυτά θέλουν να υπερασπιστούν.
Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Αν δεν αντικαταστήσουμε το πολιτικό μας σύστημα, τότε απλά αυτό θα μας αντικαταστήσει. Θα μας αντικαταστήσει, διότι δεν πιστεύει στο έθνος και γιατί αντιμετωπίζει πια την Ελλάδα ως το κέλυφος ενός αόριστου πληθυσμού. Κι εφόσον τα πράγματα είναι έτσι, τότε απλά θα γεμίσει τα «άδεια κουτάκια» της απουσίας μας ως έθνος, με ό,τι βρει και ό,τι του είναι πρόχειρο.
Ο χρόνος μας τελειώνει!
