Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ελπίζουν σε μια συνάντηση που μπορεί να άρει το αδιέξοδο ανάμεσα στο ΔΝΤ και στη Γερμανία σχετικά με την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, στο περιθώριο της συνάντησης των επτά πιο ισχυρών οικονομιών του κόσμου (G7), στο Γουίσλερ του Καναδά αυτό το Σαββατοκύριακο σύμφωνα με την Καθημερινή.
Οι επικεφαλής των θεσμών, Κρ. Λαγκάρντ (ΔΝΤ), Β. Ντομπρόβσκις (Ευρωπαϊκή Επιτροπή), Μ. Ντράγκι (ΕΚΤ), Κλ. Ρέγκλινγκ (ESM) και οι υπουργοί Οικονομικών της Γερμανίας Ο. Σολτς και Γαλλίας Μπρ. Λε Μερ και πιθανά ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας αναμένεται να έχουν μια συνάντηση το πρωί του Σαββάτου εκτός ατζέντας για το ελληνικό χρέος.
Εκεί θα μπορούσε να δοθεί η λύση, καθώς η συνάντηση θα είναι στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο με παρουσία της κ. Λαγκάρντ, επιτρέποντας στο ΔΝΤ να συμμετάσχει με χρηματοδότηση στο τέλος του προγράμματος, εάν κρίνει ότι το χρέος της Ελλάδας είναι βιώσιμο. Στις Βρυξέλλες θέλουν να είναι αισιόδοξοι ότι η παραπάνω συνάντηση μπορεί να καταλήξει σε συμφωνία με το ΔΝΤ, καθώς κατά τη διάρκεια της τελευταίας αξιολόγησης οι εκπρόσωποι του Ταμείου ήταν ιδιαίτερα συνεργάσιμοι, σε αντίθεση με άλλες φορές. Η συμμετοχή του ΔΝΤ είναι σημαντική για την αξιοπιστία της βιωσιμότητας του χρέους, δεδομένου ότι η Ελλάδα από την 21η Αυγούστου θα βρεθεί εκτός μνημονίου και εκεί βασικός κριτής θα είναι οι αγορές. Οι τελευταίες θεωρούν ότι το ΔΝΤ είναι ο πλέον αξιόπιστος θεσμός για να κρίνει κατά πόσον το χρέος της χώρας είναι βιώσιμο ή όχι.
Ειδικά μετά τις εξελίξεις στην Ιταλία και τον αρνητικό αντίκτυπο που είχαν και στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων, δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που επαναφέρουν στο τραπέζι την ανάγκη για ενεργοποίηση της πιστοληπτικής γραμμής όπως υποστηρίζει και η ΕΚΤ.
Ομως, αξιωματούχοι της Κομισιόν είναι ριζικά αντίθετοι ως προς ότι η δημιουργία ενός μεγάλου «μαξιλαριού» ρευστότητας είναι η πιο σωστή επιλογή για την Ελλάδα από ό,τι μια πιστοληπτική γραμμή, για τους παρακάτω λόγους:
1. Το «μαξιλάρι» ρευστότητας αναμένεται να είναι περίπου 20 δισ., εξασφαλίζοντας τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας για τους επόμενους 18 μήνες και όχι για ένα χρόνο όπως εξασφαλίζει η πιστοληπτική γραμμή. Συγχρόνως όμως τονίζουν πως η χρήση του «μαξιλαριού» ρευστότητας πρέπει να είναι αποκλειστικά για την αποπληρωμή χρέους και όχι για προεκλογικές παροχές, καθώς τότε η χώρα θα αντιμετωπίσει πολύ μεγάλες δυσκολίες.
2. Αν η Ελλάδα ζητήσει την ενεργοποίηση πιστοληπτικής γραμμής, τότε εκτιμούν ότι θα είναι δύσκολο το γερμανικό Κοινοβούλιο να εγκρίνει συγχρόνως και μια ελάφρυνση του χρέους.
3. Αν γίνει μια μεγάλη εμπροσθοβαρής ελάφρυνση του χρέους –όπως η εξαγορά του δανείου προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ από τα υπολειπόμενα χρήματα που υπάρχουν στον ελληνικό πρόγραμμα– τότε η Ελλάδα δεν θα έχει καμία μεγάλη πληρωμή μέχρι το 2023 και έτσι ο κίνδυνος μη πρόσβασης στις αγορές εξαιτίας εξωτερικών λόγων (Ιταλία κ.λπ.) θα είναι σχεδόν μηδαμινός.
4. Μια πιστοληπτική γραμμή θα είναι σαν ένα νέο μνημόνιο, με αποτέλεσμα να μειώσει το μεταρρυθμιστικό «μομέντουμ», στο οποίο βρίσκεται τώρα η κυβέρνηση.
