Μετάλλαξη μιου, μου, μι ή mu: οι Μυκήνες που αρνούνται να εξαφανιστούν

1859

Γράφει ο Κοσμάς Θεοδωρίδης.

Παρακολουθώ με αυξημένο ενδιαφέρον την ιστορία με την μετάλλαξη του κορωνοϊού  B.1.621 που πρωτοεμφανίστηκε στην Κολομβία και πλέον βρίσκεται σε όλο και περισσότερες χώρες. Το ενδιαφέρον μου δεν έχει να κάνει με το ιολογικό παρελθόν μου ή  με την ενδεχόμενη αντίσταση του στελέχους στα εμβόλια και τις άλλες ιδιότητες του, αλλά με το όνομα με το οποίο κυκλοφορεί: μετάλλαξη mu. Βλέπετε, αυτοί οι τεράστιοι φιλέλληνες του εξωτερικού που δουλεύουν στην Επιστήμη, αποφάσισαν να ονομάσουν τα διάφορα στελέχη του με ονόματα του ελληνικού αλφαβήτου. 

Μισό λεπτό όμως! Εμείς μαθαίνουμε ότι το όνομα του γράμματος είναι μι, όπως μίσος, μισοριξιά και Μιζέριας. Πράγματι, έτσι ισχύει στην ΚΝΕ, την Κρατική Νέα Ελληνική (να μη συγχέεται με την ομώνυμη πολιτική οργάνωση) που επεβλήθη με τη Μεταγλωσσία του 1976, μακράν το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός της Μεταπολιτεύσεως. Όμως οι φιλέλληνες επιστήμονες, δεν ασχολούνται με την ΚΝΕ και τα απλοποιητικά   πάθη ή τις προσπάθειες εξοντώσεως των άλλων μορφών Ελληνικής των οπαδών της. Μιλάνε ακόμα και ασχολούνται με την αρχαία και την Αλεξανδρινή, μακριά από τις συστηματικές εκκαθαριστικές  προσπάθειες των γλωσσικών ΚΝΕιτών. Και σε αυτές το όνομα του γράμματος είναι μυ, όπως Μυκήνες

Εικόνα 1. Η σειρά μ- των συλλαβογραμματων της Γραμμικής Β αποτελείτε από σύμβολα που παραπέμπουν σε μορφές που σχετίζονται με τον ταύρο 

 

Φυσικά το όνομα δεν είναι τυχαίο. Είναι η τιμή του προγονικού συλλαβογράμματος της Γραμμικής Β της σειράς μ- και όπως μπορείτε να δείτε διατηρεί αναγνωρίσιμα παραπλήσια μορφή σε όλα τα μ που διαβάζετε σε αυτή τη σελίδα. Το σύμβολο έχει μερικά ακόμα ενδιαφέροντα μορφολογικά στοιχεία. Μοιάζει πολύ με τα ιδεογράμματα (η μυκηναϊκή γραφή εκτός από συλλαβογραμματα είχε και ιδεογράμματα) που συμβολίζουν την αγελάδα και τον ταύρο. Άλλωστε, όλη η σειρά μ- μοιαζει να εχει σχήματα που αναφέρονται στο ευγενές και πολύτιμο  αυτό ζώο, που είχε εκτός από θρεπτική και τεράστια συμβολική και θρησκευτική αξία. 

Εικόνα 2. Τα ιδεογράμματα που συμβολίζουν την αγελάδα και τον ταύρο στη Γραμμική Β ναι παραλλαγές του συλλαβογράμματος, αλλά και του απογόνου του κλασικού γράμματος μυ

 

Είναι αρκετά αστείο να βλέπεις την αμηχανία που δείχνουν οι ΚΝΕίτες που με κάθε τροπο πολεμούν τα διαχρονικά Ελληνικά, αρχαία και Αλεξανδρινά όταν αυτοί οι θρυλικοί φιλέλληνες της διεθνούς  Επιστήμης επαναφέρουν αυτό που προσπαθούν να θάψουν και να κάνουν τα παιδιά και τους νέους να ξεχάσουν. Τόσος κόπος, τόσοι φόροι σπαταλημένοι, τόσοι διορισμοί, τόση προσπάθεια να ξεχαστεί το έρμο το μυ και να γίνει μι στα μάτια και τα μυαλά των νεότερων γενεών και ο Παλαμήδης επανέρχεται  μέσω  των Αγγλικών! 

Είναι τεράστια η ικανοποίηση που νιώθουμε εμείς όσοι αγαπούμε την υπερτετρακισχιλιετή συνέχεια της γλώσσας μας, να βλέπουμε τον Γολιάθ ή μήπως να πω καλύτερα τον Λεβιάθαν,  να τρώει σφεντονιά και να γονατίζει από ένα ταπεινό μυ. Θα εκανα κι ένα λογοπαίγνιο για τους εγκλωβισμένους στην ιδεολογία της κρατικής γλώσσης και τα ευγενή ζώα που συμβόλιζε το μυ την εποχή του χαλκού, αλλά αναγνωρίζω ότι οι περισσότεροι είμαστε αυτό ακριβώς: εγκλωβισμένοι στους πανίσχυρους σχολικούς μηχανισμούς της Μεταγλωσσίας . Λίγο πολύ αυτό είμαστε:   πεπλανημενοι των μύθων της Μεταγλωσσίας και παγιδευμένοι στο εκπαιδευτικό σύστημα τόσο που μόνο από μεράκι ή καταγωγή μάθαμε, μαθαίνουμε και διαιωνίζουμε  το κατά δύναμιν τις άλλες, παλαιότερες  μορφές της Ελληνικής.  Σημειώνω βεβαίως τους λίγους φανατικούς  της Κρατικής Νέας Ελληνικής που ωστόσο έχουν τεράστια επιρροή και  μετά μανίας διώκουν τις άλλες μορφές Ελληνικών. 

Αδίκως προσπαθείτε παιδιά, οι Μυκήνες είναι μέσα μας και μέσα σας και θα επανέρχονται ες αιεί.