Είναι πάμπολλοι οι φορείς και τα πρόσωπα που επ’ αφορμή της κλιματικής υστερίας έχουν επισημάνει πόσο μικρό είναι το ενεργειακό αποτύπωμα της Ευρώπης – πολλώ μάλλον της Ελλάδος – για να μπορούν οι πράσινες πολιτικές να αλλάξουν τον ρουν της λεγομένης κλιματικής αλλαγής.
Η εφαρμογή μίας παγκόσμιας πράσινης πολιτικής καθίσταται ουσιαστικά ανέφικτη. Κι αυτό, γιατί όσο ο δυτικός κόσμος και κυρίως η Ευρώπη, με τεράστιες θυσίες των πολιτών του εκμηδενίζει τους ρύπους του, την ίδια ώρα χώρες όπως η Κίνα, με τεράστιο μερίδιο στην εκπομπή ρύπων, εκμηδενίζουν όλες αυτές τις θυσίες και απομακρύνουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
«Να μην βάλουμε πιο φιλόδοξους από τους στόχους που, ήδη, έχουμε. Να πιέσουμε στη διεθνή διαπραγμάτευση περισσότερο. Και να βάλουμε στην άκρη χρήματα για την προσαρμογή, διότι στο τέλος της ημέρας η κλιματική αλλαγή -για τα επόμενα 30 με 40 χρόνια- είναι δεδομένη, ότι και αν κάνουμε στο CO2» σημείωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θόδωρος Σκυλακάκης στο φόρουμ των Δελφών.
Ο Υπουργός ανέφερε πως η Ευρώπη έχει ένα μικρό κομμάτι των ρύπων του πλανήτη και με λιγότερο από 500 εκατ. πληθυσμό είναι η πιο «πράσινη» Ήπειρος. Όταν, όμως, «…κινείσαι πιο γρήγορα, αλλά δεν φέρνεις αποτέλεσμα, διότι ο υπόλοιπος πλανήτης δεν κινείται με την ίδια ταχύτητα, μπορεί να σε προλάβει η προσαρμογή, αυτό που συμβαίνει τώρα δηλαδή. Και να έχεις μπροστά σου, στα επόμενα χρόνια, να πληρώσεις και την προσαρμογή, που είναι τρομακτικά τα κόστη και άγνωστα» πρόσθεσε, αναφέροντας πως «ξέρουμε τόσα για το καινούργιο κλίμα όσα ξέρει κάποιος που είναι στην λιακάδα και κοιτάει ένα σκοτεινό δωμάτιο από μια χαραμάδα».
Υπό αυτό το πρίσμα, υπογράμμισε πως «η οριακή απόδοση των επενδύσεων σε CO2 και η οικονομική απόδοση μίας Ηπείρου μειώνεται δραματικά, αν δεν ακολουθούν όλοι». Συνεπώς, αν δεν επιτευχθούν οικονομίες κλίμακας, που σημαίνει κινητοποίηση και δράση και των άλλων Ηπείρων, τότε το κόστος θα είναι πολύ μεγαλύτερο.
