Ο μεγάλος αριθμός των μη εξυπηρετούμενων δανείων, καθώς μειώνεται το κίνητρο αποπληρωμής τους,"καθηλώνει" το τραπεζικό σύστημα ενώ η απελευθέρωση των πλειστηριασμών οδηγεί σε μεγάλο βαθμό στη φτώχεια και στην ανεργία.
Επιτακτική είναι η ανάγκη για "ανάκαμψη του ακινήτου" η οποία και θα πρέπει να αποτελέσει σημαντικό πεδίο σκέψης και δράσης ενώ απαιτείται να ληφθούν μέτρα για τη μείωση της φορολογίας η οποία πλέον κινείται σε αρκετά υψηλά επίπεδα έτσι ώστε να μπορέσει να δοθεί "ανάσα" σε χιλιάδες νοικοκυριά και επαγγελματίες.
Το Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα από την άλλη, ήταν ανέτοιμο να αντιμετωπίσει την Κρίση, που ταλανίζει την Ελληνική Οικονομία εδώ και 8 χρόνια. Πριν φτάσουμε στους Πλειστηριασμούς, θα μπορούσαν να γίνουν πολλά από την πλευρά των Τραπεζών. Παράλληλα όμως, εφόσον η Ύφεση άντεξε, και στο μεσοδιάστημα είχαμε και πολλές «αναταράξεις» όπως απανωτές Εκλογικές αναμετρήσεις, Δημοψήφισμα, Capital Controls, η Οικονομία – και κατ’ επέκταση οι επιχειρήσεις και οι Ιδιώτες στο σύνολό τους, – δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει και έτσι δάνεια και υποχρεώσεις δεν μπόρεσαν να πληρωθούν. Μαζί και με την φορολογική καταιγίδα, ήταν αδύνατο να πληρωθούν τα δάνεια με την παρούσα μορφή. Έτσι λοιπόν και επειδή οι Τράπεζες γνωρίζουν αυτές τις συνθήκες, θα μπορούσαν να προτείνουν λύσεις περισσότερο προσαρμοσμένες σε αυτές αλλά και στις δυνατότητες των δανειοληπτών. Δεν έγινε όμως κάτι τέτοιο, με αποτέλεσμα, λογιστικά τουλάχιστον, για να καθαρίσουν οι Ισολογισμοί των Τραπεζών και να μην χρειαστούν και άλλη Ανακεφαλαιοποίηση, η λύση των Πλειστηριασμών, να φαίνεται η πιο ενδεδειγμένη στα μάτια των Πιστωτών μας, εξ ου και η πίεση που δεχόμαστε σαν Κράτος να ξεκινήσουν άμεσα.
Είδομεν…
