«Οδοιπορικό στο άβατο των σημερινών Εξαρχείων…» 

214

| Της Κέλλυς Σαουάχ Μαραγκουδάκη |

Αγαπώ την Αθήνα. Μου αρέσει να περπατώ στους δρόμους της, παρατηρώντας και ανακαλύπτοντας ανθρώπους ή παλιά ιστορικά κτήρια. Μιας και οι περισσότερες υπηρεσίες βρίσκονται στο κέντρο της πόλης αναγκαστικά και μη περνάς και από τις πιο δυσμενείς περιοχές της. Ο δρόμος  λοιπόν, με οδήγησε προς το λεγόμενο «άβατο των Εξαρχείων».

Η φράση που αντιπροσωπεύει την άλλοτε κουλτουριάρικη Αθηναϊκή συνοικία είναι πως η εγκληματικότητα βρίσκεται στο ζενίθ. Μία συνοικία περιπλανώμενη από ποιητές, ζωγράφους, ανθρώπους του πνεύματος και καλλιτέχνες, σήμερα έχει καταλειφθεί από αντιεξουσιαστές και λαθρέμπορους. Μία εμβληματική περιοχή της Αθήνας έχει παραδοθεί στο έγκλημα.

Η περιοχή πήρε το όνομά της από έναν έμπορο, τον Έξαρχο. Τα Εξάρχεια ανέκαθεν ήταν χώρος εμπορίου. Νόμιμου εμπορίου και όχι παραεμπορίου.

Τι είναι τα νέα Εξάρχεια; Είναι πολλά πράγματα μαζί. Είναι μία περιοχή που παραμένει στέκι, χώρος των περισσότερων αντιεξουσιαστικών, αναρχικών, αυτόνομων και ακροαριστερών συλλογικοτήτων.

Η ανεξέλικτη διακίνηση ναρκωτικών, όπλων  και λαθραίων τσιγάρων ζημιώνουν καθημερινά την παιδεία, την ελευθερία αλλά και την οικονομία της χώρας μας. Ήταν πρωινή ώρα οπότε από τα παραπάνω αντίκρισα πολλούς έμπορους λαθραίων τσιγάρων να βρίσκονται σε κάθε γωνία των Εξαρχείων.

Τα φαινόμενα της ένδειας, της παράτυπης μετανάστευσης και της ανομίας φυτοζωεί εκεί μέσα καταστρέφοντας τον πυρήνα της πρωτεύουσας.

Αφισοκολλήσεις με αναρχικά συνθήματα κατά του κράτους και της αστυνομίας «πνίγουν» τους τοίχους μην αφήνοντας κανένα κενό χώρο. Ανάμεσα στα γκράφιτι, βρίσκονται αναρτημένες διακηρύξεις διδακτορικών καθεστώτων. Φράσεις γραμμένες με bolt όπως «Όποιος φοβάται τις μολότοφ δεν ανοίγει μαγαζί στα Εξάρχεια» σοκάρουν καθώς αναδεικνύουν μια εντελώς διαφορετική νοοτροπία.

Καλυπτόμενοι πίσω από την εύνοια του πανεπιστημιακού ασύλου οι ίδιοι παράτυποι μετανάστες αλλά και μη επεκτείνουν τις business τους σε παράνομα τσιγάρα ή υποδήματα πέριξ της πλατείας.

Τα Εξάρχεια βρίσκονται σε διαρκή ασυλία. Υπάρχει ένα παλιό ρητό που λέει πως «ό,τι γίνεται στα Εξάρχεια μένει στα Εξάρχεια» Πρόκειται βέβαια για μία άποψη με σημαντική δόση αλήθειας που όμως δεν την ενστερνίζονται πολλοί.

Τα Εξάρχεια είναι πηγή ανομίας και συνεχούς αντιπαράθεσης με την Αστυνομία. Δυστυχώς επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετατράπηκε στο μοναδικό άβατο κέντρου πόλης σε όλη την Ευρώπη. Κι ας είναι το κέντρο μίας τουριστικής Αθήνας, δίπλα στο πανέμορφο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Οι κάτοικοι της περιοχής αδημονούν για την επιστροφή της «κανονικότητας». Μιας καθημερινότητας δίχως βία, ανομία και αίσθημα φόβου. Η παρέμβαση της ελληνικής αστυνομίας είναι απαραίτητη ώστε να απελευθερωθούν τα Εξάρχεια από τα άνομα και εγκληματικά στοιχεία. Ας μη ξεχνάμε πως η βία είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη Δημοκρατία. Τα Εξάρχεια, τα κατειλημμένα κτήρια και τα πανεπιστήμια πρέπει να απελευθερωθούν. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει επιτέλους να «λυθούν» τα χέρια των αστυνομικών. Η πολιτεία πρέπει να κάνει το αυτονόητο. Όχι απλώς να καταδικάζει τη βία από όπου προέρχεται θεωρητικά αλλά να το κάνει και στην πράξη!