Για έναν άνθρωπο που είναι προσηλωμένος στο ρωσικό μεγαλείο, ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί για να σαμποτάρει τον μοναδικό οικονομικό τομέα που δίνει στη Μόσχα οποιαδήποτε αξίωση για το καθεστώς της υπερδύναμης και που βοηθά να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο του στην Ουκρανία: το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
Η εισβολή του θέτει όλα αυτά σε κίνδυνο.
Οι κυρώσεις περιορίζουν την πρόσβαση της Ρωσίας σε κρίσιμης σημασίας δυτική τεχνολογία και χρηματοδότηση που απαιτείται για να τη βοηθήσει να εξορύξει πετρέλαιο από συρμένα, απομακρυσμένα και αφιλόξενα πεδία της Σιβηρίας και της Αρκτικής. Η αποχώρηση δυτικών εταιρειών ακρωτηριάζει επίσης την ικανότητά της να παράγει εξαιρετικά προσοδοφόρο υγροποιημένο φυσικό αέριο για την επόμενη δεκαετία.
Η Ρωσία μπορεί επίσης να χρειαστεί να βρει νέα μέρη για πώληση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μιλάει για κινήσεις κατά του πετρελαίου στο έκτο πακέτο κυρώσεων αυτής της εβδομάδας. Οι χώρες θέτουν ήδη βραχυπρόθεσμους στόχους για να τερματίσουν την εξάρτησή τους από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Ο πονοκέφαλος του Πούτιν
«Πρέπει να προχωρήσουμε στη βάση ότι στο άμεσο μέλλον, οι προμήθειες ενέργειας στη Δύση θα μειωθούν», δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος νωρίτερα αυτό το μήνα, δεσμευόμενος να «αυξήσει τους ενεργειακούς πόρους σε άλλες περιοχές του κόσμου».
Αλλά αυτό περιλαμβάνει την κατασκευή αγωγών και τερματικών σταθμών LNG για να ανακατευθύνει τις εξαγωγές στην Ασία, και η Ρωσία δεν έχει τόσο μετρητά όσο και τεχνολογία για να ολοκληρώσει γρήγορα μια τέτοια αλλαγή. Η Κίνα απλά δεν μπορεί να απορροφήσει όλους τους τεράστιους όγκους ενέργειας που καταναλώνεται στην Ευρώπη για να βοηθήσει το Κρεμλίνο. Ήδη ο μεγαλύτερος αγοραστής αργού πετρελαίου της Μόσχας, το Πεκίνο έχει τους δικούς του στρατηγικούς στόχους να διατηρεί διαφορετικούς προμηθευτές.
Ζοφερές προοπτικές για το μαύρο χρυσό
Τα πρωτοσέλιδα επικεντρώθηκαν στην αποχώρηση μεγάλων ενεργειακών εταιρειών όπως η Shell, η BP και η ExxonMobil από τη Ρωσία, αλλά είναι οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών πετρελαίου – με επικεφαλής την τριάδα των Halliburton, Schlumberger και Baker Hughes – που τελικά θα αποδειχθούν πολύ πιο σημαντικές.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μετά από μια περίοδο ακμής στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, πολλά από τα κοιτάσματα πετρελαίου της Ρωσίας στη δυτική Σιβηρία βρίσκονται σε παρακμή.
Τεχνικές που αναπτύχθηκαν και τελειοποιήθηκαν από τους επαγγελματίες του Τέξας – όπως η χρήση ρομπότ με τηλεχειρισμό για οριζόντια διάτρηση για μίλια, καθοδηγούμενη από λογισμικό απεικόνισης τελευταίας τεχνολογίας για τον εντοπισμό και την εκτόξευση αυτών των τελευταίων σταγόνων λαδιού – βασίζονται στην τεχνολογία που έχει τώρα έχει επιβληθεί κυρώσεις.
«Αυτές οι τεχνολογίες είναι προϊόν καινοτομίας και τεχνολογικής προόδου με γνώμονα την αγορά, που προέρχονται κυρίως από τις ΗΠΑ», δήλωσε ο Βλαντιμίρ Μίλοφ, πρώην υφυπουργός Ενέργειας της Ρωσίας και τώρα στέλεχος της πολιτικής αντιπολίτευσης. «Η σοβιετική βιομηχανία πετρελαίου τα έλειπε και η ρωσική ιδιωτική βιομηχανία πετρελαίου απλώς τα αγόρασε, και γιατί να αναπτύξετε κάτι μόνοι σας όταν μπορείτε απλώς να προσλάβετε τους Halliburton και Schlumberger;»
Οι εταιρείες παροχής υπηρεσιών είπαν ότι δεν θα αναλάβουν νέες εργασίες στη Ρωσία και η Halliburton αποκάλυψε ότι σχεδιάζει να τερματίσει τις υπάρχουσες δραστηριότητές της στη χώρα. Οι τρεις αρνήθηκαν να δώσουν λεπτομέρειες για την κλίμακα και τον χρόνο που απομένει για τις υπάρχουσες συμβάσεις.
Αναλυτές της Rystad Energy είπαν ότι το αποτέλεσμα θα είναι μια μείωση της ρωσικής παραγωγής πετρελαίου μεταξύ 4 τοις εκατό και 7 τοις εκατό ετησίως.
Εάν οι εταιρείες αποσυρθούν εντελώς, αυτό «θα μπορούσε να μειώσει τη ρωσική παραγωγή κατά 10, 15 τοις εκατό, δεν νομίζω ότι αυτό είναι υπερβολή», είπε ο Μίλοφ.
«Γεωτρήσεις πηγαδιών, παραγωγή, εξερεύνηση, όλα αυτά μπορούν να γίνουν από ρωσικές εταιρείες παροχής υπηρεσιών καθώς και τμήματα υπηρεσιών των μεγαλύτερων παραγωγών πετρελαίου όπως η Rosneft και η Surgutneftegaz», δήλωσε η αναλύτρια της Rystad, Ντάρια Μέλνικ.
Αλλά κάτι τέτοιο θα είναι ολοένα και πιο δαπανηρό, καθώς η αναζήτηση νέου εφοδιασμού αναγκάζει την εξερεύνηση βαθύτερα υπόγεια ή μακρύτερα σε μέρη όπως η Αρκτική.
«Δίνετε μια μάχη οπισθοφυλακής, προσπαθείτε να διατηρήσετε τα παλιά πεδία παραγωγής όσο περισσότερο μπορείτε, υποχωρείτε βήμα προς βήμα, κάνετε γεωτρήσεις όλη την ώρα… παρακαλώντας τη ρωσική κυβέρνηση για περισσότερα κεφάλαια με τη μορφή φθηνών δανείων, και θα φτιάξτε μας ένα λιμάνι παρακαλώ, και παρεμπιπτόντως θα χρειαστούμε έναν νέο αγωγό», είπε ο Thane Gustafson, καθηγητής ρωσικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Georgetown στην Ουάσιγκτον. «Είναι πολλά δισεκατομμύρια ρούβλια που χρειάζονται για να βοηθήσει το κράτος με αυτό το επόμενο κεφάλαιο του ρωσικού πετρελαίου».
