Τα σκουπίδια της… Τν

2987

Γράφει ο Νίκος Υποφάντης.

Είναι τεράστια η επιθυμία των ανθρώπων που έγκλειστοι οι περισσότεροι στις οικίες τους ,οι μεγαλύτερες ηλικίες, οι νεότεροι αλλά και οι άνθρωποι που συνεχίζουν στην κοινωνία να παράγουν με κόπο, αγαθά και υπηρεσίες να ψυχαγωγηθούν και να ενημερωθούν. Ο υγειονομικός περιορισμός και η προσωρινή παύση τις κινητικότητας, μαζί με το κλείσιμο των κινηματογράφων και των θέατρων, έχει σε γενικές γραμμές οδηγήσει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας να στραφεί στις οθόνες του σπιτιού.

Δυστυχώς για ακόμα μια φορά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, η ελληνική Τv παράγει και σερβίρει σκουπίδια και «τίποτα» τόσο στο ξαλάφρωμα του μυαλού στην ψυχαγωγία, όσο και στην ενημέρωση, που πρέπει να παραδεχθούμε έχει χάσει τον χαρακτήρα της. Πραγματικά τόσα χρονιά το ερώτημα είναι το ίδιο; Ποιος οι ποιοι διαμορφώνουν τα τηλεοπτικά προγράμματα.

Αποφασίζουν «λέει» οι διαφημιστές… Ναι! Με κάποιον τρόπο οι τύποι αγνώστου προελεύσεως, δίχως να έχουν καμία σύνδεση με κοινωνία, επαφή με την πραγματικότητα και τον ρεαλισμό, με την σάτιρα, τα σωστά ελληνικά, τον ορθό τρόπο σκέψης, χωρίς να υπολογίζουν την κατάσταση που βιώνει η ανθρωπότητα, ο κάθε Έλληνας και Ελληνίδα, οι νεολαίοι έπεισαν με κάποιο απίθανο τρόπο τους σταθμούς να εντάξουν στα προγράμματα «σκουπίδια».

Το γνωστό τηλεοπτικό πρόγραμμα της μόδας και του στυλ (με τα μαγαζιά κλειστά), οι τύποι που κάνουν ταξίδια και «τί ωραία που περνάμε» (με τα αεροδρόμια κλειστά), οι απίθανες εκπομπές επιβίωσης και δοκιμασίας, εγκλεισμού σε σπίτια, με τον δραματικό τρόπο που αυτά τα «παιδιά» βιώνουν την περιπέτεια,(μακριά από τα όσα γίνονται στην πατρίδα). Η επιβολή της «ξανθιάς» (δεν έχω κάτι με το χρώμα, μπορεί και μελαχρινή. Αρκεί να βάζει 50 λέξεις στην σειρά) και το πρότυπο του «ημιcult» με παρουσιαστές αδιάβαστους, χωρίς βάθος και ευγένεια. Πόσο ανάβαθη τηλεόραση; Πόσο μεγάλη απόσταση από την πραγματικότητα;  Πούλησαν και επέβαλαν, πάλι το τίποτα…

Στην ενημέρωση καθιέρωσαν τα ίδια πρότυπα. Οι Αθηνοκεντρικοί σταθμοί με περιορισμένες συνδέσεις με την περιφέρεια, λες και δαγκώνει στην εποχή του 5G η σύνδεση με την υπόλοιπη Ελλάδα, έχουν όλοι τα ίδια. Ο επιδημιολόγος, ο γιατρός, τα ελληνοτουρκικά, η γκρίνια που προκαλεί η πανδημία, η στάση των συνάδελφων δημοσιογράφων που κάνουν παρατηρήσεις σε πολίτες για την μάσκα, τον συνωστισμό και τους αστυνομικούς που δεν κάνουν ελέγχους. Όλα τα ίδια… Άποψη; Χάθηκε η άποψη από την ελληνική Τν! (εκτός από κάποιες λίγες βραδινές εκπομπές σε μικρούς σταθμούς.) Ρεπορτάζ; Νέα θέματα; Όλα τα ίδια…

Μέσα στην γνωστή, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων στη τηλεόραση του τίποτα, μονάδες δημοσιογράφων και παρουσιαστών (αλήθεια πως τους ξέφυγαν) στέκονται στην κοινωνία. Δεν φοβούνται την άποψη, έχουν ευθύτητα στον δημόσιο λόγο, δείχνουν πραγματική αγάπη στον τηλεθεατή που συμβαδίζουν μαζί του και συμπορεύονται στην δύσκολη αυτή στιγμή. Οι τηλεθεατές με επίπεδο τους επιλέγουν, τους συμπεριφέρονται και τους ανταμείβουν… Με την αγάπη τους. Ή κλείνουν την «ελεύθερη» Τν και ανοίγουν Netflix, συνδρομητική Τν, βλέπουν εκπομπές σάτιρας (Αρβύλα) και ενημέρωσης με επίπεδο και σοβαρές εγχώριες παράγωγες (σειρές).

Σε κάθε περίπτωση οι σοβαροί τηλεθεατές επιλέγουν… να πετάξουν τα σκουπίδια και όχι να τα κρατήσουν σπίτι!