Γράφει η Μαριάνθη Δ. Καφετζή-Ραυτοπούλου*
Σε αυτή τη χώρα τελικά ίσως δεν είναι δύσκολο να εξαφανιστεί κάποιος
Εδώ από χείλη υπουργού οι μετανάστες λιάζονται και εξαφανίζονται, έτσι τις τελευταίες ημέρες εξαφανίστηκαν και οι προστατευόμενοι μάρτυρες, οι οποίοι δεν εμφανίζονται στην Προανακριτική Επιτροπή προκειμένου να καταθέσουν. Ο κ. Τσίπρας μετά τις καταιγιστικές αποκαλύψεις χάνει την ψυχραιμία του και επιλέγει να αναμειχθεί στο έργο της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής. Φανερά, ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προτιμάει να μη βγουν οι κουκούλες γιατί δεν γνωρίζει μέχρι που μπορούν να φθάσουν οι αποκαλύψεις.
Το θέμα με το μεταναστευτικό – προσφυγικό όμως, εντείνεται αφού οι μετανάστες δεν εξαφανίζονται, αλλά πληθαίνουν με ταχείς ρυθμούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2015 στην χώρα μας μπήκαν 861.630 άνθρωποι, το 2019 οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που έφθασαν στην Ελλάδα ήταν περίπου 68.000. Μέσα σε πέντε χρόνια στην Ελλάδα ήρθαν 1,2 εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες, σύμφωνα με στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ. Η κατάσταση στα νησιά είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολη. Να θυμηθούμε ότι οι κάτοικοι των νησιών που βγαίνουν στους δρόμους εξοργισμένοι είναι οι ίδιοι άνθρωποι που με αυτοθυσία τους έσωζαν, που οι γιαγιάδες άνοιγαν τα σεντούκια και έδιναν ό,τι είχαν και δεν είχαν.
Την ίδια στιγμή, υπάρχει έντονος προβληματισμός από το γεγονός ότι η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει περιοριστεί σημαντικά, με ιδιαίτερα προβληματικό στοιχείο την περικοπή των κονδυλίων για τη FRONTEX. Πρέπει να γίνει σαφές ότι το πρόβλημα δεν είναι Ελληνικό αλλά Ευρωπαϊκό. Η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να τονίσει ότι είμαστε χώρα υποδοχής και να διεκδικήσει μέχρι τελευταία στιγμή ικανοποιητικά κονδύλια.
Αυτές τις ημέρες άκουσα την πρόταση για φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών σε ειδικά διαμορφωμένα επιβατικά πλοία. Μία ιδέα που έχει εφαρμοστεί παγκοσμίως με επιτυχία και που δεν είναι ανάγκη εμείς να ανακαλύψουμε τον τροχό. Τα οφέλη σε αυτή την περίπτωση είναι αρκετά. Καταρχάς δεν χρειάζεται να γίνει καμία επίταξη γης και κτηριακών εγκαταστάσεων. Μπορεί να πραγματοποιηθεί εύκολη επέκταση και μετεγκατάσταη της μονάδας φιλοξενίας, η διαχείριση των ευαίσθητων ομάδων, όπως τα ασυνόδευτα παιδιά, γίνεται εύκολα, μειώνεται η αρνητική επίδραση στον τουρισμό και οι κάτοικοι των νησιών επιστρέφουν στην κανονικότητά τους με την ικανοποίηση ότι η πολιτεία έσκυψε πάνω στο πρόβλημά τους.
Επιπλέον, η ταυτοποίηση και αποµάκρυνση ανθρώπων που δεν δικαιούνται άσυλο μπορεί να γίνει πιο εύκολα, όπως και η δυνατότητα διαχωρισµού οµάδων (π.χ. βάσει της χώρας προέλευσης) µε στόχο να γίνει πιο εύκολη και οικονοµική η προσφορά υποστήριξης (π.χ. στην γλώσσα τους), αλλά και να αποφευχθούν φαινόµενα διαµαχών και βίας που υπάρχει µεταξύ φιλοξενούµενων μεταναστών και προσφύγων από διαφορετικές χώρες.
Τα προτεινόμενα πλωτά καταλύματα, δύνανται να φιλοξενήσουν από 3500 έως 6000 πρόσφυγες και μετανάστες το καθένα, προσφέροντας ένα ασφαλές και ειδικά διαμορφωμένο περιβάλλον υποστήριξης, με εξασφαλισμένες συνθήκες διαβίωσης.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος της φιλοξενίας των προσφύγων-μεταναστών απαιτεί «έξυπνες λύσεις». Απαιτεί λύσεις που θα αναγνωρίζουν το πρόβλημα ως «προσωρινό» και δεν θα βασίζονται σε μη αντιστρέψιμες αλλοτριώσεις γης και κτηρίων, που μετά την επίλυση του προβλήματος θα είναι «άχρηστα». Με τη χρήση των πλωτών καταλυμάτων γίνεται αξιοποίηση μιας από τις βέλτιστες πρακτικές παγκοσμίως, με στόχο τόσο την αναβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης των φιλοξενούμενων προσφύγων και μεταναστών, όσο και την αποφυγή αρνητικών επιδράσεων για την ελληνική κοινωνία.
*Η Μαριάνθη Δ. Καφετζή-Ραυτοπούλου είναι Οικονομολόγος, ΜΒΑ, Σύμβουλος Επιχειρήσεων
