| Της Κέλλυς Σαουάχ Μαραγκουδάκη |
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι ορισμένη να εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε χρόνο ως ημέρα μνήμης των αγώνων του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών. Η ιστορία της παγκόσμιας ημέρας έχει εναρκτήρια χρονολογία το 1857, όταν εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Υόρκης ζητούσαν καλύτερες συνθήκες ζωής.
Χρειάστηκαν δεκαετίες έντονων γυναικείων αγώνων για να μπορέσουν οι Ελληνίδες να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου. Το 1952 χορηγήθηκε στις Ελληνίδες το δικαίωμα αυτό και το 1956 απέκτησαν πολιτικά δικαιώματα.
Η σημερινή ημέρα ωστόσο είναι ημέρα τιμής και όχι εορτής. Η σημερινή γυναίκα δεν πρέπει να γιορτάζει καθώς πλέον δεν αποτελεί μια καταπιεσμένη γυνή. Έχει ελευθερία λόγου και έκφρασης, είναι ενημερωμένη και κοινωνικοπολιτικά δραστήρια. Διαθέτει το μέγα δικαίωμα της επιλογής.
Έχει υπάρξει μεγάλη πρόοδος. Σήμερα υπάρχουν γυναίκες βουλευτές, αρχηγοί κρατών, μέλη ανώτατων δικαστηρίων αλλά και γυναίκες στα Ηνωμένα Έθνη. Οι περισσότερες γυναίκες είναι δυνατές. Με αυξημένο το αίσθημα της θέλησης και της προσφοράς.
Στο σπίτι, στην εργασία, στο δρόμο δεν κακοποιείται . Δεν απειλείται. Τουλάχιστον θεωρητικά έτσι πρέπει να λειτουργεί η κοινωνία. Οι γυναίκες θα πρέπει να λαμβάνουν ίση αμοιβή για ίση αξία εργασίας και να απολαμβάνουν την ίδια νομική προστασία με άλλους εργαζόμενους. Να εκφράζονται και να μην βιώνουν το αίσθημα της καταπίεσης. Πρακτικά όμως για να συμβεί θα πρέπει να συμβάλλουν και οι άνδρες σε αυτό. Να αγαπούν και να υποστηρίζουν την γυναίκα σε κάθε της επιλογή.
Σήμερα λοιπόν τιμάμε τη δύναμη και το ήθος των γυναικών που επιβιώνουν, αγωνίζονται αλλά και που προοδεύουν. Τιμάμε το όραμα της ισότητας. Τιμάμε τους άνδρες που κατανοούν τις γυναίκες και τις στηρίζουν.
Για τους παραπάνω λόγους μη εύχεστε «Χρόνια πολλά» στις γυναίκες σας. Αντιθέτως να τις αντιμετωπίζετε καλύτερα από ότι αντιμετωπίζετε τον εαυτό σας. Να τις θαυμάζετε καθώς εκείνες σας χαρίζουν το θαύμα που λέγεται «ΖΩΗ»!
