|Του Θανάση Χειμωνά*|
Συνέλληνες (που λέει κι ο Βελόπουλος) τι ήταν κι αυτή η 25η Μαρτίου που ζήσαμε; Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά τα τελευταία είκοσι χρόνια που οι εθνικές επέτειοι γίνονται θέατρο γραφικότητας, γελοιότητας και εθνικιστικού παροξυσμού. Αποδοκιμασίες στον Οδυσσέα Τσενάι και πολλούς άλλους μετανάστες πρώτης ή δεύτερης γενιάς που «είχαν το θράσος» να σηκώσουν την ευλογημένη σημαία μας, αντιδιαδηλώσεις νεοναζί αλλά και αντιεξουσιαστών, και φυσικά τα θλιβερά έκτροπα του Οκτωβρίου του 2011 όταν η παρέλαση της Θεσσαλονίκης διεκόπη από τραμπούκους κάποιοι εκ των οποίων αργότερα απέκτησαν κυβερνητικές θέσεις.
Όταν εξελέγη ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, πέρα από τον (απόλυτα δικαιολογημένο όπως αποδείχθηκε) τρόμο μας για την πορεία της οικονομίας είχαμε ελπίσει σε κάποιες προοδευτικές ρυθμίσεις από το (τόσο δήθεν τελικά) αριστερό κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Μια από αυτές θα ήταν και η κατάργηση του μιλιταριστικού έως φασιστικού εθίμου των (μαθητικών και στρατιωτικών) παρελάσεων. Που τέτοια τύχη όμως…
Η αλήθεια είναι πως η φετινή 25η Μαρτίου δεν σημαδεύτηκε από υπερβολικές ακρότητες με μοναδική εξαίρεση τα επεισόδια που δημιούργησαν ακροδεξιοί στην Καλλιθέα και μια ανώδυνη γιούχα εναντίον συριζαιων αξιωματούχων στην Κατερίνη. Κατά τα άλλα, όλα εξελίχθηκαν ομαλά. Στους δρόμους τουλάχιστον.
Γιατί στις τηλεοράσεις, τις εφημερίδες και το διαδίκτυο γίναμε μάρτυρες ενός ξέφρενου εθνικιστικού και συνομοσιωλογικού παραληρήματος με μουσική υπόκρουση το «Μακεδονία ξακουστή». Ένα εμβατήριο που ουδεμία σχέση έχει με τον Μακεδονικό Αγώνα, που η μουσική του γράφτηκε από εβραίους (πόσο ΠΕΗΝ μοιράζει αυτό στους εθνικιστές) και απέκτησε τους (αντικομμουνιστικούς) στίχους του κατά την διάρκεια του Εμφυλίου.
Είναι βέβαια γεγονός πως εδώ και αρκετό καιρό το αντί-ΣΥΡΙΖΑ Μέτωπο (για να μην παρεξηγηθώ κι εγώ αντί-ΣΥΡΙΖΑ είμαι αλλά δεν σκοπεύω να ενταχθώ σε κάποιου είδους μέτωπο- κυρίως όταν συγκεντρώνει τέτοια χαρακτηριστικά) με τις ευλογίες της συμμαχίας Νέας Δημοκρατίας-ΚΙΝΑΛ έχει πάει τέρμα δεξιά κατεβάζοντας από τα πατάρια φουστανέλες, σημαίες με τον ήλιο της Βεργίνας και μανουάλια. Αφετηρία τα επιδεικτικά καπελωμένα από ακροδεξιούς, συλλαλητήρια, όπου απολαύσαμε ανθρώπους που πριν λίγα χρόνια αποκαλούσαν «πατρίδα τους» την Ευρώπη να μιλάνε για σκοτεινά ανθελληνικά σχέδια εναντίον της Ελλάδας (τους). Σχέδια ενορχηστρωμένα από τους απανταχού μπολσεβίκους και τον, all time classic, Τζορτζ Σόρος.
Τις τελευταίες εβδομάδες μέσω ενός καταιγισμού από fake news καθώς και ασταμάτητης διαστρέβλωσης των δηλώσεων ορισμένων κυβερνητικών στελεχών άρχισε να διαδίδεται το αφήγημα πως ο ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει να παραδώσει το Αιγαίο μας στους Τούρκους. Γιατί θα το κάνει αυτό; Μα οι κουμμουνισταί (sic) είναι απάτριδες, εθνομηδενιστές και μισούν την Ελλάδα! Με άλλα λόγια οι συριζαίοι θα εκχωρήσουν την εθνική μας κυριαρχία στον Ταγίπ Εφέντη Ερντογάν λόγω ιδεολογίας! Δηλαδή, οι άνθρωποι που υπέγραψαν για πλάκα 2-3 μνημόνια στους Ευρωπαίους, που μπαγλάρωσαν χιλιάδες μετανάστες «αδέρφια τους» στα Άουσβιτς της Μόριας και αλλού, που συμμάχησαν με τον καραδεξιό πρώην Κένταυρο, Ρέηντζερ, Σέλτικ και Χιμπέρνιαν Πάνο Καμμένο για τέσσερα χρόνια θυμήθηκαν στα χασομέρια πως είναι αριστεροί ιδεολόγοι και σκέφτηκαν: Δεν παραχωρούμε πέντ- έξι Δωδεκάνησα στο όνομα του Κομμουνισμού;
Γελάτε; Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που τα πιστεύουν αυτά. Και το χειρότερο είναι πως μέχρι πρότινος τους θεωρούσαμε σοβαρούς…
Ανήμερα την 25η του Μάρτη η ατζέντα άλλαξε. Σύσσωμα τα αντικυβερνητικά ΜΜΕ άρχισαν να παιανίζουν το «απαγορευμένο» “Μακεδονία ξακουστή”, αναπαράγοντας παράλληλα τον ακροδεξιό αστικό μύθο σύμφωνα με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε στην παρανομία το εν λόγω μαρς βάσει της συμφωνίας των Πρεσπών. Την ίδια στιγμή, χιλιάδες χρήστες του Φου Μπου, του Τουίτα και του Ίνστα ωρύονταν επειδή η «Μακεδονία κλπ» δεν θα έπαιζε στις ένδοξες παρελάσεις για την Επάνάστα του ’21. Και να οι κατάρες και το Ανάθεμα εναντίον αναρχοκομμουνιστών όπως η Παπακώστα και η Μεγαλοοικονόμου που εμποδίζουν να ακουστεί το τραγούδι-σύμβολο της Εθνικής Παλιγγενεσίας- αυτό που σιγοσφύριζε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός στις 25/3/’21 στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας το οποίο- ως γνωστόν- βρίσκεται στη συνοικία Παπάφη της Θεσσαλονίκης μας.
Όταν, γύρω στο μεσημεράκι, η «Μακεδονία» τραγουδήθηκε κανονικότατα και ως συνήθως και αφού οι (συμ)πατριώτες αντέδρασαν στο άκουσμά της όπως είχε αντιδράσει η Τζέιμι η Λι η Κέρτις όταν άκουγε ρωσικά στην ταινία «Ένα ψάρι που το έλεγαν Γουάντα» άρχισε να κυκλοφορεί μια άλλη μούφα είδηση. Πως η κυβέρνηση, λέει, είχε απαγορεύσει στους ΟΥΚάδες να φωνάξουν συνθήματα αλλά τα ένδοξα «βατράχια» μας (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τους λένε έτσι) επειδή είναι Έλληνες και όχι κομμουνιστές αψήφησαν την ανθελληνική εντολή και τραγούδησαν τον νέο Εθνικό μας Ύμνο. Φυσικά, το «Μακεδονία ξακουστή» είναι τραγούδι και όχι σύνθημα και ως τέτοιο ουδέποτε απαγορεύτηκε. Τα συνθήματα των «βατραχιών» είναι αυτά τα όμορφα σχετικά με την αξιοποίηση του δέρματος των Αλβανών τα οποία έχουμε απολαύσει στο παρελθόν και τα οποία πάντα απαγορεύονταν στις παρελάσεις για προφανείς λόγους. Δε βαριέσαι όμως. Να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ και βλέπουμε…
Αλήθεια, σε τι χώρα ζούμε; Ποια χώρα στο σύμπαν θα ασχολείτο με το αν θα ακουγόταν ένα συγκεκριμένο άσμα σε μια στρατιωτική παρέλαση; Και τι λαός είναι αυτός που ανέχτηκε…
-Τα ψέματα, τη χυδαιότητα και τη βία της περιόδου 2010-15 (και όχι μόνο).
-Την «έντιμη διαπραγμάτευση» που επιβάρυνε τη χώρα με ένα αχρείαστο μνημόνιο και την χρέωσε με δισεκατομμύρια ευρώ.
-Το διχαστικό και σουρεαλιστικό δημοψήφισμα του ’15, το οποίο δεν σεβάστηκε ούτε αυτός που το δημιούργησε.
-Την τραγωδία στο Μάτι .
… για να είναι τώρα στα κάγκελα για το πώς θα ονομάζεται η γλώσσα που μιλάνε στο κρατίδιο της Βόρειας Μακεδονίας και για το soundtrack των χαζοπαρελάσεων;
Το χειρότερο όμως είναι άλλο. Την εποχή της ψεκασμένη συριζαίικης αγανάκτησης υπήρχε τουλάχιστον απέναντι ένας πόλος σοβαρότητας. Κόντρα στην συριζαίικη παραφωνία ακουγόταν μια δυνατή θεσμική και προοδευτική φωνή. Η φωνή αυτή σήμερα ηχεί σαν τις ατάκες του Μπαλούρδου και του Μαρλαφέκα στο Λούφα και Παραλλαγή.
Πόσοι αντιστέκονται σε αυτή την νέα επέλαση του λαϊκισμού και της χυδαιότητας σήμερα; Ελάχιστοι. Όσο ελάχιστες είναι πλέον και οι ελπίδες μας. Γιατί σε τούτη τη χώρα θα επιβραβεύεται πάντα ο κάφρος, ο ψεύτης, ο πατριδοκάπηλος. Είναι στο DNA μας βρε παιδί μου. Τι να κάνουμε;
Χρόνια πολλά στην Ελλάδα μας και ραντεβού στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου 2019.
* Ο Θανάσης Χειμωνάς είναι συγγραφέας και υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΠΟΤΑΜΙ.
