Του Νίκου Υποφάντη.
Είναι ένα τεράστιο ερώτημα, για το καθεστώς, χωρίς εισαγωγικά, που επιχειρεί να κυβερνήσει τον τόπο. Ήρθε στην εξουσία για δυο βασικούς λόγους. Ο πρώτος είναι ότι ο Έλληνας που δεν έφαγε, βαρέθηκε να πληρώνει τα λάθη των άλλων που έφαγαν και αυτός που έφαγε ήθελε να συνεχίσει να τρώει. O δεύτερος λόγος η «βολικότητα» και η ανοχή που έχουν οι δυο σχηματισμοί προς τους δανειστές – «συμμάχους», καθώς και τα λεφτά τους θα πάρουν από τους δυσβάσταχτους φόρους και τα διεθνή θέματα, όπως το Μακεδονικό θα «επιλύσουν».
Ίσως υπάρχει και ένας ακόμα… είναι η ύπνωση του καναπέ και των κοινωνικών δικτύων, που έχουμε πέσει όλοι μας, καθώς καρτερικά και χωρίς καμία αντίδραση στο πεζοδρόμιο ή έστω στο καφενείο, περιμένουμε να μας βάλει … τον επόμενο. Φόρο!
Είναι λοιπόν έτοιμος ο κυβερνητικός συνασπισμός, να πάει προς τις εκλογές χωρίς πολλές πολλές αντιδράσεις, από όλους αυτούς που κατάφερε με μια σειρά από φόρους να φτωχοποιήσει, να διώξει τους παραγωγικούς στο εξωτερικό, να καβαλήσουν στο δημόσιο οι ανίκανοι τους ικανούς, να αδικήσει τους δίκαιους, να τάξει στους μωρούς, να εξαπατήσει τους τίμιους, να πουλήσει τους «αριστερούς». Βέβαια εξουσία έχει και μπορεί να κάνει πολλά να, θα και αν! Αφού εμείς έχουμε ξεχάσει το πεζοδρόμιο…
Έρχονται λοιπόν οι εκλογές και γνωρίζουν ότι θα χάσουν. Όμως καθόλου, μα καθόλου, δεν τους ενδιαφέρει. Δεν τους ενδιαφέρει η ζημιά που έχουν κάνει στην οικονομία με μια σειρά από παρεμβάσεις ασχετοσύνης και ηθελημένα έπραξαν την τετραετία. Ζημιές σε τράπεζες, ΔΕΗ, πραγματική οικονομία, επενδύσεις που δεν ήρθαν, φόροι που μάτωσαν την κοινωνία και μια σειρά από μέτρα που μας έκαναν φτωχούς. Επίσης δεν τους ενδιαφέρει αν οι δεσμεύσεις με πλεονάσματα που έδωσαν απλόχερα στους μέχρι πρότινος εχθρούς τους, είναι απαγορευτικές για να μπορέσει η χώρα να ορθοποδήσει. Δεν τους ενδιαφέρει για το αν θα καταρρεύσει και πάλι το τραπεζικό σύστημα, για το αν θα μπορέσει να χορηγήσει έστω και ένα δάνειο, για το τι θα γίνει με το ιδιωτικό χρέος που άκουσον άκουσον ξεπερνά τα 120 δισ € !
Δεν τους ενδιαφέρει η πατρίδα αν μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Να βγει να δανειστεί με ευνοϊκούς όρους και να διαθέσει τα χρήματα στην πραγματική οικονομία. Στην παιδεία, στην ανάπτυξη, στις δουλειές και στην δημιουργία. Έχει σταματήσει ο τόπος να παράγει γιατί είμαστε απογοητευμένοι.
Δεν τον ενδιαφέρει η επόμενη ημέρα γιατί θέλει να υπάρχει ένας πανικός. Να μην μπορέσει η νέα κυβέρνηση να εξασφαλίσει ομαλότητα και ηρεμία στην οικονομία και την κοινωνία. Δεν τον ενδιαφέρει η πατρίδα να σταθεί στα πόδια … Το μόνο που θέλει είναι να σώσει την παρτίδα, να είναι μέσα στην επόμενη ημέρα και τον Καμμένο.
