Υπερασπίζονται (και) τον αδύνατο που το έχει περισσότερο ανάγκη. Η ποιότητα της δημοκρατίας προκύπτει από την ποιότητα και την ανεξαρτησία των θεσμών της. Ένας θεσμός πρέπει να λειτουγεί αντικειμενικά, διαφορετικά αμφισβητείται και ακυρώνεται στην πράξη. Η διαδικασία δε με την οποία αναπτύσσει τη δράση της, πολλές φορές είναι σημαντικότερη από την ουσία, καθώς εξασφαλίζει την αντικειμενικότητα και αποτρέπει τις αυθαιρεσίες. Οι πολίτες πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία των θεσμών, κάποιοι αγνοούν την ύπαρξή τους, και συνεπώς δεν τους υπερασπίζονται ως κτήμα τους. Όπως και με τους ιστορικούς κύκλους, όταν οι πολίτες θεωρούν δεδομένους τους θεσμούς άθελά τους τους υποτιμούν ή και τους υπονομεύουν, με κίνδυνο τελικά να τους χάσουν.
Μοναδικός εχθρός των θεσμών είναι οι λαϊκιστές πολιτικοί. Επειδή αυτές οι δυνάμεις δεν πιστεύουν στη δημοκρατία και τους θεσμούς της, αντίθετα τη θεωρούν εχθρό τους, όταν πάρουν την εξουσία στρατηγικός τους στόχος γίνεται η συνεχής υπονόμευση των θεσμών της και τελικά, έχοντας δυναμιτίσει τα θεμέλιά της (τους θεσμούς), την κατάλυση της ίδιας της δημοκρατίας, στην αρχή ουσιαστικά, και στο τέλος και τυπικά! Η φτώχεια και η ανασφάλεια των πολιτών είναι το καλύτερο "λίπασμα" για να πετύχουν το στόχο τους.
Οι "δικοί μας" λαϊκιστές, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όταν ανέλαβαν την εξουσία, το πρώτο που έκαναν ήταν να "καλλιεργήσουν" τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα μπορούσαν να προχωρήσουν χωρίς αντιστάσεις πλέον στο σχέδιό τους. Η πρώτη κίνηση ήταν η συνεχής υπονόμευση της δυναμικής της οικονομίας (κλείσιμο τραπεζών, υπερφορολόγηση).Η σταδιακή φτωχοποίηση θα έμπαινε σε σταθερές ράγες. Παράλληλα, έχοντας δώσει τα μηνύματα απανταχού (Χριστοδουλοπούλου:"πρέπει να υπάρχει ανοιχτός δρόμος ώστε όποιος πρόσφυγας θέλει να μπει στην Ελλάδα, να μπορεί να μπει"), θα έβαζε άλλο ένα "εύφλευκτο" υλικό στη βραδυφλεγή βόμβα.
Η πρώτη "αναμέτρηση" απέναντι σε θεσμούς(αν και ανεπίσημος) θα ήταν με τα ΜΜΕ, όπου θα καταδίκαζε στην πυρά αντιφρονούντες δημοσιογράφους και τηλεοπτικά κανάλια. Ταυτοχρόνως, θα ερχόταν το κλείσιμο των Τραπεζών. Το ταξικό σύνθημα "Οι δικοί μας ψηφοφόροι δεν έχουν καταθέσεις" που πρόβαλε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός -και αναπαρήγαγαν τα φερέφωνα του- θα ήταν το καλύτερο άλλοθι στο έγκλημα.
Ο βάτραχος είχε ήδη αρχίσει ελαφρώς να ζεσταίνεται στο καζάνι σε σιγανή φωτιά. Η βόμβα θα εμπλουτιζόταν και με άλλα υλικά. Η ανοχή σε επιθέσεις από ακροαριστερές οργανώσεις θα γινόταν είδηση ρουτίνας στα βραδινά δελτία.
Ο προκλητικός "αφοπλισμός" των σωμάτων διατήρησης της τάξης σε συνδυασμό με την "απελευθέρωση" (με νόμο) βαρυποινητών δολοφόνων θα ανέβαζε τα επίπεδα ανασφάλειας των πολιτών στα κόκκινα. Η αρχική βουτιά στην επετηρίδα των ανωτέρων δικαστών, ώστε να επιλεγεί η "κατάλληλη" πρόεδρος του Αρείου Πάγου, μια σειρά από νουθεσίες στη Δικαιοσύνη (Α. Τσίπρας : "δεν δίνω ούτε μια πιθανότητα το ΣτΕ να ακυρωθεί ο διαγωνισμός"), δηλώσεις για αποφάσεις της Δικαιοσύνης (Ο. Γεροβασίλη : "Η επιστροφή της ήδη καταβληθείσας πρώτης δόσης στέλνει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών…"), υποδείξεις από εντεταλμένα "μαντρόσκυλα" του καραβανιού σε δικαστικά όργανα αλλά και προσπάθεια από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα να δωροδοκίσει τα ανώτερα στελέχη της Δικαιοσύνης, προκειμένω να τους απαξιώσει απέναντι στο λαό αλλά ταυτόχρονα να γίνουν υποχείριά τους, είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα "χουφτώματος" της Δικαιοσύνης συνολικά.
Εκφοβισμοί, εκβιασμοί και διώξεις Δικαστών είναι πλέον κοινή πρακτική της κυβέρνησης για να πετύχει τη χειραγώγηση της. Κατασκευασμένοι (εκβιαζόμενοι) προστατευόμενοι μάρτυρες ρίχνονται στην αρένα. Στόχος είναι άλλος ένας θεσμός. Η αντιπολίτευση. Οι πολίτες, φτωχοποιημένοι και φοβισμένοι, δεν αντιδρούν, έχουν πάρει ήδη τη δεύτερη βράση, είναι πιο έτοιμοι από ποτέ πια να παραδοθούν στις "ολοκληρωτικές" ορέξεις του ηγέτη.
Οι θεσμοί είναι πλέον μια πολυτέλεια. Η κλιμάκωση της κυβερνητικής αυθαιρεσίας έρχεται σαν λογικό επακόλουθο. Μετά από όλο το "έργο" που έχουμε δει, το μόνο που απομένει είναι να δούμε το μεγάλο φινάλε.
Αν, με ποιόν τρόπο και κάτω από ποιες συνθήκες θα γίνει ο κυρίαρχος θεσμός της Δημοκρατίας. Οι εκλογές!
Υ.Γ. Ίσως δεν ειναι τυχαίο που η κυβέρνηση ονόμασε την Τρόικα "θεσμούς". Για να δημιουργεί στον πολίτη υποσυνείδητα απέχθεια απέναντι στη λέξη, και εν συνεχεία σε ότι αυτή σημαίνει
